Afazja pierwotna postępująca — zastosowanie nowych kryteriów diagnostycznych w praktyce klinicznej

Emilia J. Sitek; Anna Barczak; Ewa Narożańska; Michał Harciarek; Bogna Brockhuis; Mirosława Dubaniewicz-Wybieralska; Jarosław Sławek

Tom 10, Nr 1 (2014)

Wytyczne / stanowisko ekspertów

Opublikowany online: 2014-05-23

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Afazja pierwotna postępująca — zastosowanie nowych kryteriów diagnostycznych w praktyce klinicznej

Emilia J. Sitek, Anna Barczak, Ewa Narożańska, Michał Harciarek, Bogna Brockhuis, Mirosława Dubaniewicz-Wybieralska, Jarosław Sławek

Pol. Przegl. Neurol 2014;10(1):23-33.

Tom 10, Nr 1 (2014)

Algorytmy diagnostyczne; procedury i standardy

Opublikowany online: 2014-05-23

Streszczenie

Celem pracy jest prezentacja aktualnych kryteriów diagnostycznych afazji pierwotnej postępującej (PPA, primary progressive aphasia) oraz wskazanie na możliwość ich zastosowania w praktyce klinicznej. Zgodnie z nowymi kryteriami w PPA wyróżnia się trzy warianty: z zaburzoną płynnością mowy/agramatyzmem, semantyczny oraz logopeniczny. Dwa pierwsze warianty wpisują się w spektrum otępienia czołowo-skroniowego (FTD, fronto-temporal dementia) czy też zespołu Picka, natomiast wariant logopeniczny wiąże się zazwyczaj z chorobą Alzheimera (AD, Alzheimer’s disease). U pacjentów z PPA przez pierwsze 2 lata choroby obserwuje się względnie wybiórcze problemy językowe, natomiast po tym okresie do zaburzeń językowych mogą dołączyć się inne deficyty. Zgodnie z nowymi kryteriami rozpoznanie PPA można ustalić na poziomie klinicznym (I), z potwierdzeniem w badaniu neuroobrazowym (II) oraz z potwierdzeniem w badaniu genetycznym lub histopatologicznym (III). Jako ilustrację kliniczną przedstawiono opis przypadku pacjentki z PPA z zaburzoną płynnością mowy