Tom 9, Nr 4 (2013)
Farmakoterapia chorób układu nerwowego
Opublikowany online: 2014-01-07

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 2669
Wyświetlenia/pobrania artykułu 15075
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Agoniści dopaminy w leczeniu choroby Parkinsona i zespołu niespokojnych nóg

Jarosław Sławek
Pol. Przegl. Neurol 2013;9(4):152-159.

Streszczenie

Leczenie choroby Parkinsona (PD, Parkinson’s disease) jako jednej z niewielu chorób neurodegeneracyjnych, chociaż objawowe, to przez wiele lat może być skuteczne. Oprócz lewodopy, słusznie nadal uważanej za „złoty standard” w leczeniu PD, dysponujemy dziś innymi lekami. Wśród nich pod względem siły działania agoniści dopaminy są umieszczani na drugim miejscu. Mimo największej skuteczności, stosowanie lewodopy w PD wiąże się z ryzykiem rozwoju fluktuacji i dyskinez. Agoniści dopaminy, a szczególnie wprowadzone w ostatnich latach ich postacie o przedłużonym uwalnianiu, są skuteczną alternatywą dla lewodopy we wczesnej fazie leczenia, szczególnie u młodszych chorych, a w fazie rozwiniętej choroby mogą być stosowane w terapii dodanej do lewodopy, ograniczając wymienione powikłania. Jest to także grupa leków o udowodnionej skuteczności w terapii zespołu niespokojnych nóg — w jego postaci codziennej jako tak zwana pierwsza linia leczenia. W niniejszym artykule omówiono zasady stosowania tych leków z wieloma praktycznymi uwagami i w odniesieniu do rekomendacji towarzystw naukowych, wynikających z klasyfikacji interwencji medycznych opartej na dowodach.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF