Zaburzenia psychiczne w padaczce

Streszczenie

Zaburzenia psychiczne występujące w okresie międzynapadowym są najczęstszym problemem u chorych na padaczkę. Ze względu na różnorodność objawów trudno je diagnozować, a ich rozpowszechnienie powoduje, że należy je traktować także jako problem społeczny. Śródnapadowe zaburzenia psychiczne, będące często jedynym objawem napadu padaczkowego, mogą utrudniać prawidłowe rozpoznanie padaczki i opóźnić wprowadzenie właściwego leczenia. Zaburzenia śródnapadowe występują głównie u pacjentów z napadami częściowymi złożonymi z płata skroniowego. Najczęstszym objawem jest śródnapadowy lęk, występujący jako objaw izolowany lub poprzedzających napady częściowe złożone albo wtórnie uogólnione. Inne objawy to: niepokój oraz niepewność, uczucie przyjemności, rzadziej — rozkosz lub rozpacz, a także obniżenie nastroju, niepokój i drażliwość. Do najczęstszych zaburzeń poznawczych i postrzegania należą: omamy wzrokowe, słuchowe, węchowe, dotykowe i czucia wewnętrznego, złudzenia poczucia czasu lub pamięci, występujące u około 20% pacjentów z padaczką i u niemal 60% chorych na padaczkę o lokalizacji skroniowej. Spośród zaburzeń psychicznych międzynapadowych można wyróżnić: zespół otępienny, psychozy międzynapadowe i zaburzenia afektu, takie jak mania lub depresja. Depresja międzynapadowa jest groźnym objawem ze względu na podwyższone ryzyko samobójstwa u pacjentów chorych na padaczkę.