Tom 2, Nr 1 (2006)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2006-03-02
Wścieklizna - aktualne problemy epidemiologiczne
Małgorzata Sadkowska-Todys
Pol. Przegl. Neurol 2006;2(1):37-42.
Tom 2, Nr 1 (2006)
Prace poglądowe
Opublikowany online: 2006-03-02
Streszczenie
Wścieklizna jest chorobą znaną od tysiącleci, lecz z punktu widzenia
kształtowania się sytuacji epidemiologicznej, działań zapobiegawczych,
zmian w obrazie klinicznym oraz możliwości terapeutycznych
wciąż dostarcza nowych, czasami zaskakujących, informacji. Rozwiązanie jednego problemu często wiąże się z powstaniem lub odkryciem
następnych. W ostatnich latach klasyfikacja szczepów wirusa
należących do rodzaju Lyssavirus podlega ciągłym modyfikacjom.
Jest to związane z rozdzieleniem wyodrębnionych genotypów do
dwóch grup filogenetycznych, które w zasadniczy sposób różnią się
między sobą właściwościami biologicznymi, takimi jak patogenność,
zdolność wywoływania apoptozy czy rozpoznawanie receptorów komórkowych. Wyizolowanie nowych szczepów wirusa wymaga sklasyfikowania
ich jako nowych genotypów. Obserwuje się także zmiany
dotyczące rezerwuaru i źródła zakażenia wirusem wścieklizny.
Wprowadzone w Europie programy zapobiegania wściekliźnie spowodowały, że zarówno u zwierząt, jak i u ludzi w krajach europejskich
występuje ona rzadko. Jednak ograniczenie wścieklizny wśród zwierząt naziemnych uwidoczniło problem wścieklizny nietoperzy, który
w ostatnich latach jest jednym z głównych zagadnień zdrowia publicznego.
Sporadycznie zdarzające się zachorowania ludzi na wściekliznę w krajach europejskich wskazują, że choroba ta nie może zostać zapomniana i poinna być brana pod uwagę w każdym przypadku,
gdy u pacjenta występuje ostre, postępujące zapalenie mózgu, szczególnie kończące się zgonem.
Streszczenie
Wścieklizna jest chorobą znaną od tysiącleci, lecz z punktu widzenia
kształtowania się sytuacji epidemiologicznej, działań zapobiegawczych,
zmian w obrazie klinicznym oraz możliwości terapeutycznych
wciąż dostarcza nowych, czasami zaskakujących, informacji. Rozwiązanie jednego problemu często wiąże się z powstaniem lub odkryciem
następnych. W ostatnich latach klasyfikacja szczepów wirusa
należących do rodzaju Lyssavirus podlega ciągłym modyfikacjom.
Jest to związane z rozdzieleniem wyodrębnionych genotypów do
dwóch grup filogenetycznych, które w zasadniczy sposób różnią się
między sobą właściwościami biologicznymi, takimi jak patogenność,
zdolność wywoływania apoptozy czy rozpoznawanie receptorów komórkowych. Wyizolowanie nowych szczepów wirusa wymaga sklasyfikowania
ich jako nowych genotypów. Obserwuje się także zmiany
dotyczące rezerwuaru i źródła zakażenia wirusem wścieklizny.
Wprowadzone w Europie programy zapobiegania wściekliźnie spowodowały, że zarówno u zwierząt, jak i u ludzi w krajach europejskich
występuje ona rzadko. Jednak ograniczenie wścieklizny wśród zwierząt naziemnych uwidoczniło problem wścieklizny nietoperzy, który
w ostatnich latach jest jednym z głównych zagadnień zdrowia publicznego.
Sporadycznie zdarzające się zachorowania ludzi na wściekliznę w krajach europejskich wskazują, że choroba ta nie może zostać zapomniana i poinna być brana pod uwagę w każdym przypadku,
gdy u pacjenta występuje ostre, postępujące zapalenie mózgu, szczególnie kończące się zgonem.
Słowa kluczowe
wścieklizna; lyssawirusy; klasyfikacja; diagnostyka; epidemiologia
Tytuł
Wścieklizna - aktualne problemy epidemiologiczne
Czasopismo
Polski Przegląd Neurologiczny
Numer
Tom 2, Nr 1 (2006)
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
37-42
Opublikowany online
2006-03-02
Wyświetlenia strony
1221
Wyświetlenia/pobrania artykułu
5273
Rekord bibliograficzny
Pol. Przegl. Neurol 2006;2(1):37-42.
Słowa kluczowe
wścieklizna
lyssawirusy
klasyfikacja
diagnostyka
epidemiologia
Autorzy
Małgorzata Sadkowska-Todys
Informacje o artykule