Tom 3, Nr 1 (2007)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2007-02-07
Choroby układu pozapiramidowego - postępy w diagnostyce i leczeniu
Jarosław Sławek, Andrzej Friedman
Pol. Przegl. Neurol 2007;3(1):11-21.
Tom 3, Nr 1 (2007)
Prace poglądowe
Opublikowany online: 2007-02-07
Streszczenie
W niniejszej pracy omówiono najważniejsze - zdaniem autorów - postępy w diagnostyce i leczeniu wybranych chorób układu pozapiramidowego
w ostatnich latach. Wprawdzie nie dokonał się ostatnio żaden przełom
na miarę wprowadzenia lewodopy, jednak zrozumienie istoty procesów
patogenetycznych (znacząca rola genetyki) doprowadziło do wielu
eksperymentów, które, być może, w nieodległym czasie spowodują skuteczne
leczenie spowalniające przebieg takich schorzeń, jak choroba Parkinsona
czy Huntingtona. Dostępne obecnie leczenie objawowe (lewodopa, agoniści dopaminy, inhibitory MAO-B i COMT, zabiegi operacyjne) znacząco poprawia jakość życia osób z chorobą Parkinsona. Poprawę należy też zanotować w leczeniu pozaruchowych objawów choroby Parkinsona, głównie zaburzeń poznawczych (wprowadzenie riwastygminy). Neuroleptyki, leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne mogą być użyteczne w postępowaniu objawowym w chorobie Huntingtona. W dystoniach ogniskowych leczeniem z wyboru jest podawanie toksyny botulinowej. Odkrycie mechanizmu jej działania w zakończeniu presynaptycznym może pozwoli na efektywniejszą terapię. Leczenie operacyjne (GPi DBS, globus pallidus internus-deep brain stimulation) jest obecnie chyba najlepszym wyborem w terapii dystonii uogólnionych. Poznanie
genów odpowiedzialnych za powstawanie objawów zespołu niespokojnych nóg (RLS, restless legs syndrome) pozwoli zrozumieć patogenezę tej częstej choroby, a tym samym efektywniej leczyć.
Aktualny algorytm terapeutyczny w RLS wskazuje na efektywność głównie leków dopaminergicznych (lewodopa i agoniści dopaminy).
Streszczenie
W niniejszej pracy omówiono najważniejsze - zdaniem autorów - postępy w diagnostyce i leczeniu wybranych chorób układu pozapiramidowego
w ostatnich latach. Wprawdzie nie dokonał się ostatnio żaden przełom
na miarę wprowadzenia lewodopy, jednak zrozumienie istoty procesów
patogenetycznych (znacząca rola genetyki) doprowadziło do wielu
eksperymentów, które, być może, w nieodległym czasie spowodują skuteczne
leczenie spowalniające przebieg takich schorzeń, jak choroba Parkinsona
czy Huntingtona. Dostępne obecnie leczenie objawowe (lewodopa, agoniści dopaminy, inhibitory MAO-B i COMT, zabiegi operacyjne) znacząco poprawia jakość życia osób z chorobą Parkinsona. Poprawę należy też zanotować w leczeniu pozaruchowych objawów choroby Parkinsona, głównie zaburzeń poznawczych (wprowadzenie riwastygminy). Neuroleptyki, leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne mogą być użyteczne w postępowaniu objawowym w chorobie Huntingtona. W dystoniach ogniskowych leczeniem z wyboru jest podawanie toksyny botulinowej. Odkrycie mechanizmu jej działania w zakończeniu presynaptycznym może pozwoli na efektywniejszą terapię. Leczenie operacyjne (GPi DBS, globus pallidus internus-deep brain stimulation) jest obecnie chyba najlepszym wyborem w terapii dystonii uogólnionych. Poznanie
genów odpowiedzialnych za powstawanie objawów zespołu niespokojnych nóg (RLS, restless legs syndrome) pozwoli zrozumieć patogenezę tej częstej choroby, a tym samym efektywniej leczyć.
Aktualny algorytm terapeutyczny w RLS wskazuje na efektywność głównie leków dopaminergicznych (lewodopa i agoniści dopaminy).
Słowa kluczowe
choroba Parkinsona; toksyna botulinowa; zespół niespokojnych nóg; choroba Huntingtona
Tytuł
Choroby układu pozapiramidowego - postępy w diagnostyce i leczeniu
Czasopismo
Polski Przegląd Neurologiczny
Numer
Tom 3, Nr 1 (2007)
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
11-21
Opublikowany online
2007-02-07
Wyświetlenia strony
2073
Wyświetlenia/pobrania artykułu
17256
Rekord bibliograficzny
Pol. Przegl. Neurol 2007;3(1):11-21.
Słowa kluczowe
choroba Parkinsona
toksyna botulinowa
zespół niespokojnych nóg
choroba Huntingtona
Autorzy
Jarosław Sławek
Andrzej Friedman