Tom 3, Nr 3 (2007)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2007-09-07
Diagnostyka histopatologiczna guzów ośrodkowego układu nerwowego
Przemysław Nowacki, Anna Karbicka
Pol. Przegl. Neurol 2007;3(3):185-193.
Tom 3, Nr 3 (2007)
Prace poglądowe
Opublikowany online: 2007-09-07
Streszczenie
W opracowaniu diagnostycznym guzów ośrodkowego układu nerwowego
(OUN) kluczowe znaczenie ma dokonanie właściwego rozpoznania
neuropatologicznego. Decyduje ono o formie terapii, a ponadto
określa rokowanie dotyczące przeżycia chorego.
W pracy przedstawiono znaczenie najważniejszych metod służących
do rozpoznawania guzów: klasycznej, w której wykorzystuje się barwienie
hematoksyliną i eozyną, immunohistochemicznych, z użyciem
mikroskopii elektronowej oraz biologii molekularnej, zwracając jednocześnie
uwagę na wciąż podstawowe znaczenie metody klasycznej.
Podkreślono, że metody immunohistochemiczne, choć nieodzowne,
należy traktować jako komplementarne wobec metody podstawowej.
Wskazano na zalety i wady metod śródoperacyjnych (cytopatologicznej
i opartej na materiale mrożonym) oraz parafinowych,
a także na najważniejsze przyczyny trudności w diagnostyce neuropatologicznej
guzów OUN. Trudności te wynikają z wadliwego pobrania
materiału (spoza nowotworu, zbyt mała ilość, uszkodzenie fizyczne),
złego utrwalenia materiału, jego nieprawidłowego transportu, złego
opracowania laboratoryjnego, a także z powodów obiektywnych -
bardzo dużej heterogenności nowotworów OUN i zbyt małego doświadczenia
osoby oceniającej. Podkreślono znaczenie danych klinicznych,
w tym wyników badań neuroobrazowych i wyglądu śródoperacyjnego
guza, którymi powinien dysponować neuropatolog, zanim
postawi ostateczną diagnozę. Przeanalizowano algorytm postępowania
diagnostycznego, którym neuropatolog powinien się posługiwać,
by uniknąć pochopnych decyzji.
Streszczenie
W opracowaniu diagnostycznym guzów ośrodkowego układu nerwowego
(OUN) kluczowe znaczenie ma dokonanie właściwego rozpoznania
neuropatologicznego. Decyduje ono o formie terapii, a ponadto
określa rokowanie dotyczące przeżycia chorego.
W pracy przedstawiono znaczenie najważniejszych metod służących
do rozpoznawania guzów: klasycznej, w której wykorzystuje się barwienie
hematoksyliną i eozyną, immunohistochemicznych, z użyciem
mikroskopii elektronowej oraz biologii molekularnej, zwracając jednocześnie
uwagę na wciąż podstawowe znaczenie metody klasycznej.
Podkreślono, że metody immunohistochemiczne, choć nieodzowne,
należy traktować jako komplementarne wobec metody podstawowej.
Wskazano na zalety i wady metod śródoperacyjnych (cytopatologicznej
i opartej na materiale mrożonym) oraz parafinowych,
a także na najważniejsze przyczyny trudności w diagnostyce neuropatologicznej
guzów OUN. Trudności te wynikają z wadliwego pobrania
materiału (spoza nowotworu, zbyt mała ilość, uszkodzenie fizyczne),
złego utrwalenia materiału, jego nieprawidłowego transportu, złego
opracowania laboratoryjnego, a także z powodów obiektywnych -
bardzo dużej heterogenności nowotworów OUN i zbyt małego doświadczenia
osoby oceniającej. Podkreślono znaczenie danych klinicznych,
w tym wyników badań neuroobrazowych i wyglądu śródoperacyjnego
guza, którymi powinien dysponować neuropatolog, zanim
postawi ostateczną diagnozę. Przeanalizowano algorytm postępowania
diagnostycznego, którym neuropatolog powinien się posługiwać,
by uniknąć pochopnych decyzji.
Słowa kluczowe
układ nerwowy; guzy; algorytm diagnostyki neuropatologicznej
Tytuł
Diagnostyka histopatologiczna guzów ośrodkowego układu nerwowego
Czasopismo
Polski Przegląd Neurologiczny
Numer
Tom 3, Nr 3 (2007)
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
185-193
Opublikowany online
2007-09-07
Wyświetlenia strony
642
Wyświetlenia/pobrania artykułu
4585
Rekord bibliograficzny
Pol. Przegl. Neurol 2007;3(3):185-193.
Słowa kluczowe
układ nerwowy
guzy
algorytm diagnostyki neuropatologicznej
Autorzy
Przemysław Nowacki
Anna Karbicka