Stosunki anatomiczne w zakresie obwodowego układu nerwowego sprawiają, że są miejsca, w których nerwy mogą być narażone na uszkodzenie. Przyczyny uszkodzenia wiążą się, między innymi, z wykonywana pracą, uprawianą dyscypliną sportu, zaburzeniami rozwojowymi oraz z chorobami sprzyjającymi uszkodzeniu nerwów. Diagnostyka badań dodatkowych obejmuje przede wszystkim badania elektrofizjologiczne i obrazowe.
Splot ramienny w swoim przebiegu na szyi może być uszkadzany wskutek ucisku w obrębie tylnej szczeliny mięśni pochyłych, przez żebro szyjne, a także przez guzy szczytu płuca ze względu na jego bliskie z nimi sąsiedztwo. Większość gałęzi splotu ramiennego w swoim przebiegu napotyka miejsca, w których łatwo ulega uszkodzeniu. Nerwy krótkie splotu, takie jak nadłopatkowy, mogą uwięznąć we wcięciu łopatki lub zostać przyciśnięte do jej grzebienia, a nerw pachowy może ulec uszkodzeniu w okolicy bocznego otworu pachowego.
Nerw skórno-mięśniowy często jest uszkadzany w miejscu jego przejścia przez mięsień kruczo-ramienny. Nerw pośrodkowy może być uciskany w wielu miejscach - najczęściej tam, gdzie przechodzi przez mięsień nawrotny obły i kanał nadgarstka. Ten ostatni to częsty i powodujący wiele objawów zespół kliniczny. Najczęściej uszkadzanym nerwem splotu ramiennego jest nerw łokciowy. Szczególnie predysponowane miejsca to bruzda nerwu łokciowego oraz miejsce przejścia pod troczkiem zginaczy. Nerw promieniowy ma niekorzystne położenie anatomiczne w dwóch miejscach, tj. w obrębie bruzdy na kości ramiennej i przechodząc między głowami mięśnia odwracacza. Nerwy kończyny dolnej również przechodzą przez miejsca szczególnie niebezpieczne. Nerw udowy jest uciskany w obrębie kanału udowego, nerw kulszowy - w otworze podgruszkowym, a jego gałąź - nerw piszczelowy - w obrębie kanału stępu. Leczenie zespołów z uwięźnięcia obejmuje metody zachowawcze, takie jak: stosowana miejscowo lub ogólna farmakoterapia, fizjoterapia i metody operacyjne.