Tom 4, Nr 1 (2008)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2008-02-22
Neurologiczne zespoły paranowotworowe
Sławomir Michalak, Wojciech Kozubski
Pol. Przegl. Neurol 2008;4(1):26-31.
Tom 4, Nr 1 (2008)
Prace poglądowe
Opublikowany online: 2008-02-22
Streszczenie
Neurologiczne zespoły paranowotworowe definiuje się jako
zaburzenia układu nerwowego niespowodowane przerzutami lub
miejscowym bezpośrednim działaniem guza, pojawiające się
u chorych na nowotwór. Do klasycznych objawów neurologicznych
zespołów paranowotworowych zalicza się: zapalenie układu
limbicznego, podostre zwyrodnienie móżdżku, opsoklonie/mioklonie, podostrą neuropatię czuciową, zespół miasteniczny
Lamberta-Eatona oraz zapalenie skórno-mięśniowe. Kryteria
diagnostyczne, prowadzące do pewnego rozpoznania neurologicznych
zespołów paranowotworowych, poza stwierdzeniem
klinicznych objawów klasycznego zespołu, obejmują
wykrycie dokładnie określonych przeciwciał onkoneuronalnych.
Do grupy tych przeciwciał zalicza się: anty-Hu, anty-Yo, anty-CV2, anty-Ri, anty-Ma2 oraz anty-amfifizynę. Neurologiczne
zespoły paranowotworowe wymagają diagnostyki różnicowej
z zespołami móżdżkowymi, neuropatią i zespołem miastenicznym
o innym podłożu. Istotne jest, że objawy tego typu zespołów
wyprzedzają rozpoznanie pierwotnego nowotworu o kilka
miesięcy, a nawet lat.
Polski Przegląd Neurologiczny 2008, 4 (1), 26-31
Streszczenie
Neurologiczne zespoły paranowotworowe definiuje się jako
zaburzenia układu nerwowego niespowodowane przerzutami lub
miejscowym bezpośrednim działaniem guza, pojawiające się
u chorych na nowotwór. Do klasycznych objawów neurologicznych
zespołów paranowotworowych zalicza się: zapalenie układu
limbicznego, podostre zwyrodnienie móżdżku, opsoklonie/mioklonie, podostrą neuropatię czuciową, zespół miasteniczny
Lamberta-Eatona oraz zapalenie skórno-mięśniowe. Kryteria
diagnostyczne, prowadzące do pewnego rozpoznania neurologicznych
zespołów paranowotworowych, poza stwierdzeniem
klinicznych objawów klasycznego zespołu, obejmują
wykrycie dokładnie określonych przeciwciał onkoneuronalnych.
Do grupy tych przeciwciał zalicza się: anty-Hu, anty-Yo, anty-CV2, anty-Ri, anty-Ma2 oraz anty-amfifizynę. Neurologiczne
zespoły paranowotworowe wymagają diagnostyki różnicowej
z zespołami móżdżkowymi, neuropatią i zespołem miastenicznym
o innym podłożu. Istotne jest, że objawy tego typu zespołów
wyprzedzają rozpoznanie pierwotnego nowotworu o kilka
miesięcy, a nawet lat.
Polski Przegląd Neurologiczny 2008, 4 (1), 26-31
Słowa kluczowe
neurologiczne zespoły paranowotworowe; przeciwciała onkoneuronalne; kryteria diagnostyczne
Tytuł
Neurologiczne zespoły paranowotworowe
Czasopismo
Polski Przegląd Neurologiczny
Numer
Tom 4, Nr 1 (2008)
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
26-31
Opublikowany online
2008-02-22
Wyświetlenia strony
1910
Wyświetlenia/pobrania artykułu
17694
Rekord bibliograficzny
Pol. Przegl. Neurol 2008;4(1):26-31.
Słowa kluczowe
neurologiczne zespoły paranowotworowe
przeciwciała onkoneuronalne
kryteria diagnostyczne
Autorzy
Sławomir Michalak
Wojciech Kozubski