Neurologiczne zespoły paranowotworowe

Streszczenie

Neurologiczne zespoły paranowotworowe definiuje się jako zaburzenia układu nerwowego niespowodowane przerzutami lub miejscowym bezpośrednim działaniem guza, pojawiające się u chorych na nowotwór. Do klasycznych objawów neurologicznych zespołów paranowotworowych zalicza się: zapalenie układu limbicznego, podostre zwyrodnienie móżdżku, opsoklonie/mioklonie, podostrą neuropatię czuciową, zespół miasteniczny Lamberta-Eatona oraz zapalenie skórno-mięśniowe. Kryteria diagnostyczne, prowadzące do pewnego rozpoznania neurologicznych zespołów paranowotworowych, poza stwierdzeniem klinicznych objawów klasycznego zespołu, obejmują wykrycie dokładnie określonych przeciwciał onkoneuronalnych. Do grupy tych przeciwciał zalicza się: anty-Hu, anty-Yo, anty-CV2, anty-Ri, anty-Ma2 oraz anty-amfifizynę. Neurologiczne zespoły paranowotworowe wymagają diagnostyki różnicowej z zespołami móżdżkowymi, neuropatią i zespołem miastenicznym o innym podłożu. Istotne jest, że objawy tego typu zespołów wyprzedzają rozpoznanie pierwotnego nowotworu o kilka miesięcy, a nawet lat.
Polski Przegląd Neurologiczny 2008, 4 (1), 26-31