Tom 4, Nr 1 (2008)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2008-02-22
Neurologiczne zespoły paranowotworowe
Pol. Przegl. Neurol 2008;4(1):26-31.
Streszczenie
Neurologiczne zespoły paranowotworowe definiuje się jako
zaburzenia układu nerwowego niespowodowane przerzutami lub
miejscowym bezpośrednim działaniem guza, pojawiające się
u chorych na nowotwór. Do klasycznych objawów neurologicznych
zespołów paranowotworowych zalicza się: zapalenie układu
limbicznego, podostre zwyrodnienie móżdżku, opsoklonie/mioklonie, podostrą neuropatię czuciową, zespół miasteniczny
Lamberta-Eatona oraz zapalenie skórno-mięśniowe. Kryteria
diagnostyczne, prowadzące do pewnego rozpoznania neurologicznych
zespołów paranowotworowych, poza stwierdzeniem
klinicznych objawów klasycznego zespołu, obejmują
wykrycie dokładnie określonych przeciwciał onkoneuronalnych.
Do grupy tych przeciwciał zalicza się: anty-Hu, anty-Yo, anty-CV2, anty-Ri, anty-Ma2 oraz anty-amfifizynę. Neurologiczne
zespoły paranowotworowe wymagają diagnostyki różnicowej
z zespołami móżdżkowymi, neuropatią i zespołem miastenicznym
o innym podłożu. Istotne jest, że objawy tego typu zespołów
wyprzedzają rozpoznanie pierwotnego nowotworu o kilka
miesięcy, a nawet lat.
Polski Przegląd Neurologiczny 2008, 4 (1), 26-31
Polski Przegląd Neurologiczny 2008, 4 (1), 26-31
Słowa kluczowe: neurologiczne zespoły paranowotworoweprzeciwciała onkoneuronalnekryteria diagnostyczne