Tom 5, Nr 1 (2009)
Inne materiały uzgodnione z Redakcją
Opublikowany online: 2009-03-27
Długotrwała ocena okskarbazepiny w warunkach naturalnych: badanie retrospektywne
Pol. Przegl. Neurol 2009;5(1):51-54.
Tom 5, Nr 1 (2009)
Inne
Opublikowany online: 2009-03-27
Streszczenie
Wprowadzenie. Pacjenci lepiej tolerują nowe leki przeciwpadaczkowe.
Współczynnik retencji leków przeciwpadaczkowych może
być użytecznym wskaźnikiem ich praktycznego zastosowania. Cel.
Ocena długotrwałych wyników stosowania okskarbazepiny
w warunkach naturalnych poprzez wyznaczenie współczynnika
retencji. Metoda. Badanie retrospektywne, do którego włączono
wszystkich chorych na padaczkę, leczonych okskarbazepiną
w okresie 3,5 roku w referencyjnym ośrodku leczenia padaczki.
Współczynnik retencji okskarbazepiny w 1. i 3. roku terapii był
estymowany dla każdej grupy badawczej przy użyciu metody Kaplana-Meiera i mieścił się w 95-procentowym przedziale ufności.
Wyniki. Przebadano grupę 98 osób. Okskarbazepinę stosowano
w monoterapii u 14 pacjentów (14,3%), a jako lek dodatkowy
- u 84 (85,7%). Średnia dawka dzienna wynosiła 947 ± 492 mg;
60% badanych otrzymywało 900 mg na dobę lub mniej. Stosując
analizę przeżycia Kaplana-Meiera, wyznaczono retrospektywnie
współczynnik retencji okskarbazepiny w 1. i 3. roku na poziomie odpowiednio 0,853 (0,749-0,956) i 0,737 (0,570-0,904). Wnioski.
Okskarbazepina, zarówno stosowana w monoterapii, jak
i w leczeniu skojarzonym, jest lekiem dobrze tolerowanym przez
pacjentów.
Streszczenie
Wprowadzenie. Pacjenci lepiej tolerują nowe leki przeciwpadaczkowe.
Współczynnik retencji leków przeciwpadaczkowych może
być użytecznym wskaźnikiem ich praktycznego zastosowania. Cel.
Ocena długotrwałych wyników stosowania okskarbazepiny
w warunkach naturalnych poprzez wyznaczenie współczynnika
retencji. Metoda. Badanie retrospektywne, do którego włączono
wszystkich chorych na padaczkę, leczonych okskarbazepiną
w okresie 3,5 roku w referencyjnym ośrodku leczenia padaczki.
Współczynnik retencji okskarbazepiny w 1. i 3. roku terapii był
estymowany dla każdej grupy badawczej przy użyciu metody Kaplana-Meiera i mieścił się w 95-procentowym przedziale ufności.
Wyniki. Przebadano grupę 98 osób. Okskarbazepinę stosowano
w monoterapii u 14 pacjentów (14,3%), a jako lek dodatkowy
- u 84 (85,7%). Średnia dawka dzienna wynosiła 947 ± 492 mg;
60% badanych otrzymywało 900 mg na dobę lub mniej. Stosując
analizę przeżycia Kaplana-Meiera, wyznaczono retrospektywnie
współczynnik retencji okskarbazepiny w 1. i 3. roku na poziomie odpowiednio 0,853 (0,749-0,956) i 0,737 (0,570-0,904). Wnioski.
Okskarbazepina, zarówno stosowana w monoterapii, jak
i w leczeniu skojarzonym, jest lekiem dobrze tolerowanym przez
pacjentów.
Słowa kluczowe
leki przeciwpadaczkowe; padaczka; okskarbazepina; współczynnik retencji
Tytuł
Długotrwała ocena okskarbazepiny w warunkach naturalnych: badanie retrospektywne
Czasopismo
Polski Przegląd Neurologiczny
Numer
Tom 5, Nr 1 (2009)
Typ artykułu
Inne materiały uzgodnione z Redakcją
Strony
51-54
Opublikowany online
2009-03-27
Wyświetlenia strony
691
Wyświetlenia/pobrania artykułu
1058
Rekord bibliograficzny
Pol. Przegl. Neurol 2009;5(1):51-54.
Słowa kluczowe
leki przeciwpadaczkowe
padaczka
okskarbazepina
współczynnik retencji
Informacje o artykule