Długotrwała ocena okskarbazepiny w warunkach naturalnych: badanie retrospektywne

Streszczenie

Wprowadzenie. Pacjenci lepiej tolerują nowe leki przeciwpadaczkowe. Współczynnik retencji leków przeciwpadaczkowych może być użytecznym wskaźnikiem ich praktycznego zastosowania. Cel. Ocena długotrwałych wyników stosowania okskarbazepiny w warunkach naturalnych poprzez wyznaczenie współczynnika retencji. Metoda. Badanie retrospektywne, do którego włączono wszystkich chorych na padaczkę, leczonych okskarbazepiną w okresie 3,5 roku w referencyjnym ośrodku leczenia padaczki. Współczynnik retencji okskarbazepiny w 1. i 3. roku terapii był estymowany dla każdej grupy badawczej przy użyciu metody Kaplana-Meiera i mieścił się w 95-procentowym przedziale ufności. Wyniki. Przebadano grupę 98 osób. Okskarbazepinę stosowano w monoterapii u 14 pacjentów (14,3%), a jako lek dodatkowy - u 84 (85,7%). Średnia dawka dzienna wynosiła 947 ± 492 mg; 60% badanych otrzymywało 900 mg na dobę lub mniej. Stosując analizę przeżycia Kaplana-Meiera, wyznaczono retrospektywnie współczynnik retencji okskarbazepiny w 1. i 3. roku na poziomie odpowiednio 0,853 (0,749-0,956) i 0,737 (0,570-0,904). Wnioski. Okskarbazepina, zarówno stosowana w monoterapii, jak i w leczeniu skojarzonym, jest lekiem dobrze tolerowanym przez pacjentów.