Wyniki leczenia zespołu Guillaina-Barrégo u dzieci w zależności od zastosowanych metod terapeutycznych

Katarzyna Mazur-Melewska; Anna Mania; Justyna Pohland; Ilona Pieczonka-Ruszkowska; Paweł Kemnitz; Karolina Kuls; Tomasz Macedulski; Magdalena Figlerowicz; Wojciech Służewski; Krystyna Szwed

Tom 8, Nr 1 (2012)

Artykuł przeglądowy

Opublikowany online: 2012-05-11

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Wyniki leczenia zespołu Guillaina-Barrégo u dzieci w zależności od zastosowanych metod terapeutycznych

Katarzyna Mazur-Melewska, Anna Mania, Justyna Pohland, Ilona Pieczonka-Ruszkowska, Paweł Kemnitz, Karolina Kuls, Tomasz Macedulski, Magdalena Figlerowicz, Wojciech Służewski, Krystyna Szwed

Pol. Przegl. Neurol 2012;8(1):19-24.

Tom 8, Nr 1 (2012)

Prace poglądowe

Opublikowany online: 2012-05-11

Streszczenie

Zespół Guillaina-Barrégo (GBS, Guillain-Barré syndrome), czyli ostra zapalna poliradikuloneuropatia, objawia się symetrycznym osłabieniem siły mięśniowej i zniesieniem odruchów ścięgnistych o charakterze wstępującym. W rezultacie choroba doprowadza do ostrego niedowładu wiotkiego 2- lub 4-kończynowego oraz porażeń nerwów czaszkowych. Częstość występowania GBS określa się na około 1/100 000 dzieci poniżej 15. roku życia rocznie. Celem pracy jest analiza przebiegu klinicznego klasycznego GDB u dzieci w zależności od stosowanego leczenia. Badaniami objęto grupę 23 dzieci, u których na podstawie badania przedmiotowego oraz oceny biochemicznej płynu mózgowo- -rdzeniowego rozpoznano klasyczny GBS. W analizowanej grupie u wszystkich dzieci wystąpił ostry niedowład kończyn dolnych, u 39% — dysfunkcja zwieraczy odbytu i pęcherza moczowego, u 63% — porażenie 4-kończynowe, a u 22% — niewydolność oddechowa. Najczęstszą bezpośrednią przyczyną wystąpienia GBS była infekcja górnych dróg oddechowych. W leczeniu 74% dzieci z rozpoznaniem GBS stosowano steroidoterapię systemową, 57% pacjentów otrzymało preparaty immunoglobulin (IVIG), u 48% wykonano plazmaferezę (PE). W grupie pacjentów, u których zastosowano wyłącznie IVIG, 50% stanowiły dzieci z niedowładem wiotkim 4-kończynowym, a 50% — dzieci z porażeniem kończyn dolnych. W grupie chorych, u których leczenie wspomagano przeprowadzeniem PE, 81% stanowiły osoby z niedowładem wiotkim 4-kończynowym, w tym 3 pacjentów wymagających sztucznej wentylacji. Średni czas hospitalizacji dzieci leczonych IVIG wynosił 20,25 dnia, a dzieci, u których stosowano PE — 24,18 dnia.

Streszczenie

Pełny tekst:

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

zespół Guillaina-Barrégo; plazmafereza; leczenie immunoglobulinami

Informacje o artykule

Tytuł

Wyniki leczenia zespołu Guillaina-Barrégo u dzieci w zależności od zastosowanych metod terapeutycznych

Czasopismo

Polski Przegląd Neurologiczny

Numer

Tom 8, Nr 1 (2012)

Typ artykułu

Artykuł przeglądowy

Strony

19-24

Opublikowany online

2012-05-11

Wyświetlenia strony

3476

Wyświetlenia/pobrania artykułu

4395

Rekord bibliograficzny

Pol. Przegl. Neurol 2012;8(1):19-24.

Słowa kluczowe

zespół Guillaina-Barrégo
plazmafereza
leczenie immunoglobulinami

Autorzy

Katarzyna Mazur-Melewska
Anna Mania
Justyna Pohland
Ilona Pieczonka-Ruszkowska
Paweł Kemnitz
Karolina Kuls
Tomasz Macedulski
Magdalena Figlerowicz
Wojciech Służewski
Krystyna Szwed