Wprowadzenie. Mutacja BRAF występuje u 8–12% chorych na raka jelita grubego. Wiąże się to z niekorzystnym rokowaniem — w chorobie przerzutowej mediana przeżycia nie przekracza roku. Leczenie molekularnie ukierunkowane — enkorafenibem z cetuksymabem jest standardem postępowania w przypadku niepowodzenia chemioterapii. 

Materiał i metody. Oceniono dane kliniczne 18 chorych leczonych enkorafenibem z cetuksymabem w latach 2021–2023 w 10 ośrodkach onkologicznych w Polsce. Przedmiotem analizy były podstawowe czynniki kliniczne, patomorfologiczne i molekularne, a także skuteczność i bezpieczeństwo leczenia. 

Wyniki. Mediana wieku w ocenianej grupie wyniosła 63 lata. Przeważali chorzy z przerzutami ograniczonymi do jednej lokalizacji (78%). Leczenie enkorafenibem z cetuksymabem zastosowano nie tylko w trzeciej (u 50% chorych) lub czwartej (u 28%) linii leczenia, ale także w drugiej (u 22%). Wskaźnik obiektywnych odpowiedzi wynosił 29,4 %, a wskaźnik kontroli choroby — 76,4%. Mediana czasu przeżycia wolnego od progresji wynosiła 7,1 miesiąca. U czterech chorych (22%) odnotowano odpowiedź utrzymującą się ponad 12 miesięcy. 

Wnioski. Wyniki analizy potwierdzają znaną z innych badań skuteczność i bezpieczeństwo leczenia enkorafenibem z cetuksymabem u chorych na przerzutowego raka jelita grubego z mutacją BRAFV600E.