Immunoterapia skojarzona — skutki biologiczne w układzie odpornościowym

Streszczenie

Immunoterapia w monoterapii z wykorzystaniem przeciwciał blokujących dwa najważniejsze punkty kontroli — CTLA-4 i PD-1, jest standardem leczenia wielu nowotworów. W chwili obecnej, w badaniach klinicznych, podwójną blokadę cząsteczki PD-1 i CTLA-4 za pomocą niwolumabu i ipilimumabu zastosowano z powodzeniem w terapii czerniaka, raka nerkowokomórkowego, międzybłoniaka opłucnej oraz niedrobnokomórkowego raka płuca. Przeciwciała anty-CTLA-4 i anty-PD-1 mają różne punkty uchwytu w układzie immunologicznym, odblokowując aktywność komórek immunologicznych w różnych fazach ich aktywności. Główna hamująca działalność cząsteczki CTLA-4 ma miejsce w obwodowych węzłach chłonnych, w fazie indukcji odpowiedzi immunologicznej. Aktywność cząsteczki PD-1 obserwowana jest głównie w tkankach obwodowych, ale również w tkance nowotworowej na komórkach immunologicznych infiltrujących guza. Jest to tzw. faza wykonawcza odpowiedzi immunologicznej. W prezentowanym opracowaniu opisane zostaną mechanizmy, jakie pobudzane są w momencie zastosowania podwójnej immunoterapii anty-CTLA-4 i anty-PD-1 oraz z jakimi potencjalnie korzyściami może wiązać się immunoterapia skojarzona.