Tom 8, Supl. E (2022)
Opis przypadku
Opublikowany online: 2023-05-19
Wyświetlenia strony 110
Wyświetlenia/pobrania artykułu 23
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Całkowita odpowiedź w wyniku zastosowanego leczenia inhibitorami BRAF i MEK u chorego na czerniaka z przerzutami do mózgu

Łukasz Galus1, Jacek Mackiewicz1

Streszczenie

Przerzuty czerniaka do ośrodkowego układu nerwowego (OUN) są poważnym problemem i znacznie pogarszają rokowanie chorych. Według doniesień naukowych zmiany w omawianej lokalizacji występują u około 30–40% chorych, a według danych autopsyjnych ich częstość jest jeszcze większa. Pomimo znacznego rozwoju w ostatnich latach nowoczesnych terapii, takich jak terapia celowana i immunoterapia, oraz możliwości ich łączenia z metodami miejscowymi — leczeniem chirurgicznym czy radioterapią, wyniki leczenia chorych na czerniaka z przerzutami do OUN wciąż pozostają niesatysfakcjonujące. W niniejszej pracy opisano przypadek 61-letniego chorego na czerniaka z mnogimi przerzutami do OUN będącego pod opieką Kliniki Onkologii Klinicznej i Doświadczalnej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Chory w pierwszej kolejności został poddany skojarzonej immunoterapii ipilimumabem z niwolumabem, jednak w kontrolnej tomografii komputerowej wykonanej po czterech podaniach leków stwierdzono progresję i jednocześnie pierwotną oporność na zastosowaną terapię. W ramach drugiej linii leczenia chorego zakwalifikowano do leczenia dabrafenibem z trametynibem. W pierwszym kontrolnym tomografie komputerowym stwierdzono częściową odpowiedź w wyniku zastosowanego leczenia, natomiast w kolejnym całkowitą odpowiedź. Chory pozostaje w leczeniu z utrzymującą się całkowitą odpowiedzią i czasem wolny od progresji dłuższym niż mediana dla chorych z przerzutami w OUN poddanych terapii celowanej. Leczenie chorych z przerzutami czerniaka do OUN obecnie opiera się na immunoterapii oraz terapii celowanej inhibitorami BRAF i MEK. Dane dotyczących skuteczności wspomnianych leków pochodzą często z małych badań klinicznych przeznaczonych tylko dla tych chorych. W celu poprawy wyników leczenia konieczna jest identyfikacja biomarkerów, na podstawie których chorzy będą otrzymywali skuteczną terapię. Istotne jest również przeprowadzenie odpowiednich, dużych badań klinicznych z randomizacją, oceniających skuteczność terapii u tych chorych.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Dodaj do koszyka: 49,00 PLN

Posiadasz dostęp do tego artykułu?

Referencje

  1. Douglas JG, Margolin K. The treatment of brain metastases from malignant melanoma. Semin Oncol. 2002; 29(5): 518–524.
  2. Long G, Atkinson V, Lo S, et al. Five-year overall survival from the anti-PD1 brain collaboration (ABC Study): Randomized phase 2 study of nivolumab (nivo) or nivo+ipilimumab (ipi) in patients (pts) with melanoma brain metastases (mets). Journal of Clinical Oncology. 2021; 39(15_suppl): 9508–9508.
  3. Larkin J, Chiarion-Sileni V, Gonzalez R, et al. Five-year survival with combined nivolumab and ipilimumab in advanced melanoma. N Engl J Med. 2019; 381(16): 1535–1546.
  4. Tawbi HA i wsp. Nivolumab combined with ipilimumab in patients with melanoma metastatic to the brain. Presented at: 2019 ASCO Annual Meeting; May 31-June 4, 2019; Chicago, Illinois.
  5. Davies MA, Saiag P, Robert C, et al. Dabrafenib plus trametinib in patients with BRAF-mutant melanoma brain metastases (COMBI-MB): a multicentre, multicohort, open-label, phase 2 trial. Lancet Oncol. 2017; 18(7): 863–873.
  6. Luther C, Swami U, Zhang J, et al. Advanced stage melanoma therapies: Detailing the present and exploring the future. Crit Rev Oncol Hematol. 2019; 133: 99–111.