Mechanizm działania skojarzonej immunoterapii anty-CTLA-4 i anty-PD-1 u chorych na nowotwory

Streszczenie

Z uwagi na ograniczoną skuteczność immunoterapii stosowanej w monoterapii pierwszej linii leczenia chorych na różne typy nowotworów, powstały koncepcje łączenia różnych metod immunoterapii. Stosunkowo niska toksyczność i wysoka efektywność uzasadniają kojarzenie przeciwciał monoklonalnych skierowanych przeciw różnym immunologicznym punktom kontroli. W badaniach klinicznych stosowano łącznie niwolumab (przeciwciało anty-PD-1) i ipilimumab (przeciwciało anty-CTLA-4) u chorych na zaawansowanego czerniaka, międzybłoniaka opłucnej, raka nerkowokomórkowego, niedrobnokomórkowego raka płuca, raka przełyku i raka jelita grubego wykazującego deficyt naprawy DNA. Następstwem korzystnych wyników badań były rejestracje immunoterapii skojarzonej z udziałem niwolumabu i ipilimumabu oraz, w niektórych typach nowotworów, chemioterapii. Okazało się, że podwójna blokada immunologicznych punktów kontrolnych aktywuje limfocyty T na różnych etapach formowania się swoistej odpowiedzi immunologicznej i jednocześnie wpływa na obniżenie aktywności immunologicznych komórek supresyjnych (limfocyty T regulatorowe). W prezentowanym artykule opisano mechanizm synergistycznego działania skojarzenia przeciwciał anty-CTLA-4 i anty-PD-1 u chorych na nowotwory oraz potencjalne korzyści płynące ze stosowania immunoterapii skojarzonej. Zwrócono też uwagę na częstość występowania działań niepożądanych związanych z leczeniem skojarzonym.