dostęp otwarty
Kliniczne implikacje odpowiedzi patomorfologicznej w HER2-dodatnim oraz trójujemnym raku piersi po przedoperacyjnym leczeniu systemowym (neoadiuwantowym)
Afiliacje- Zakład Patologii Nowotworów Centrum Onkologii im. prof. F. Łukaszczyka w Bydgoszczy
- Zakład Patologii Nowotworów Centrum Onkologii w Poznaniu oraz Uniwersytet Medyczny w Poznaniu
dostęp otwarty
Streszczenie
Skuteczność neoadiuwantowego leczenia chorych na raka piersi ocenia patomorfolog podczas badania preparatu operacyjnego. Jednym z możliwych wyników jest całkowita odpowiedź patomorfologiczna (pCR), która oznacza nieobecność raka inwazyjnego w materiale pooperacyjnym. Stwierdzenie pCR lub nieobecność takiej odpowiedzi wpływa na dalsze postępowanie kliniczne. W przypadku raków HER2-dodatnich uzyskanie pCR daje możliwość kontynuowania leczenia uzupełniającego (adiuwantowego) z wykorzystaniem blokowania receptora za pomocą przeciwciał monoklonalnych (np. trastuzumab). Jeśli jednak nie uzyskano pCR, chore osiągają znacząco większą korzyść w następstwie zastosowania koniugatu przeciwciała monoklonalnego z lekiem cytotoksycznym blokującym mikrotubule DM1 (trastuzumab emtanzyna). W rakach trójujemnych — w przypadku uzyskania pCR — leczenie adiuwantowe nie jest zalecane, natomiast w sytuacji nieuzyskania pCR należy rozważyć użycie kapecytabiny.
Streszczenie
Skuteczność neoadiuwantowego leczenia chorych na raka piersi ocenia patomorfolog podczas badania preparatu operacyjnego. Jednym z możliwych wyników jest całkowita odpowiedź patomorfologiczna (pCR), która oznacza nieobecność raka inwazyjnego w materiale pooperacyjnym. Stwierdzenie pCR lub nieobecność takiej odpowiedzi wpływa na dalsze postępowanie kliniczne. W przypadku raków HER2-dodatnich uzyskanie pCR daje możliwość kontynuowania leczenia uzupełniającego (adiuwantowego) z wykorzystaniem blokowania receptora za pomocą przeciwciał monoklonalnych (np. trastuzumab). Jeśli jednak nie uzyskano pCR, chore osiągają znacząco większą korzyść w następstwie zastosowania koniugatu przeciwciała monoklonalnego z lekiem cytotoksycznym blokującym mikrotubule DM1 (trastuzumab emtanzyna). W rakach trójujemnych — w przypadku uzyskania pCR — leczenie adiuwantowe nie jest zalecane, natomiast w sytuacji nieuzyskania pCR należy rozważyć użycie kapecytabiny.
Słowa kluczowe
pCR; odpowiedź patomorfologiczna; rak piersi; terapia adiuwantowa; leczenie neoadiuwantowe
Informacje o artykuleTytuł
Kliniczne implikacje odpowiedzi patomorfologicznej w HER2-dodatnim oraz trójujemnym raku piersi po przedoperacyjnym leczeniu systemowym (neoadiuwantowym)
Czasopismo
Onkologia w Praktyce Klinicznej - Edukacja
Numer
Typ artykułu
Wytyczne / stanowisko ekspertów
Strony
1-5
Opublikowany online
2021-03-10
Wyświetlenia strony
908
Wyświetlenia/pobrania artykułu
354
Słowa kluczowe
pCR
odpowiedź patomorfologiczna
rak piersi
terapia adiuwantowa
leczenie neoadiuwantowe
Autorzy
Zespół autorski: Łukasz Szylberg
Adam Kowalewski
Marek Zdrenka
Andrzej Marszałek
