Rak wątrobowokomórkowy jest najczęstszym pierwotnym nowotworem wątroby, którego liczba diagnozowanych przypadków zwiększa się z roku na rok. Do rozwoju tego nowotworu dochodzi zwykle u osób z marskością wątroby związaną najczęściej z zakażeniem wirusami zapalenia wątroby typu B i typu C, nadużywaniem alkoholu lub niealkoholowym stłuszczeniem wątroby. Metody leczenia ściśle zależą od zaawansowania choroby i obejmują leczenie chirurgiczne, przeszczepienie wątroby, miejscową ablację, chemoembolizację oraz terapię systemową. W ostatnich latach pojawiło się kilka nowych opcji leczenia systemowego I linii, jednak dopiero od 2018 roku dysponujemy lekami w ramach II czy III linii. Kabozantynib jest nowym inhibitorem kinaz tyrozynowych (w tym c-MET, która może odpowiadać za oporność komórek nowotworowych na leczenie sorafenibem). Lek zarejestrowano na podstawie wyników badania CELESTIAL, w którym wykazano istotną przewagę kabozantynibu nad placebo w zakresie ogólnego przeżycia oraz czasu wolnego od progresji choroby. Najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi były typowe dla leków z grupy inhibitorów kinaz: zespół ręka–stopa, nadciśnienie tętnicze, zmęczenie i biegunka. Kabozantynib stanowi nową i cenną opcję leczenia II lub III linii u chorych na zaawansowanego raka wątrobowokomórkowego po wcześniejszym stosowaniu sorafenibu.