Zastosowanie panitumumabu w terapii pierwszej linii u chorej z rozpoznanym przerzutowym rakiem jelita grubego
Streszczenie
Nowotwór jelita grubego stanowi niezmiennie jedno z większych wyzwań w onkologii. Rozpoznanie to dotyczy około 10% wszystkich nowotworów złośliwych w Polsce. Leczenie onkologiczne chorych na raka jelita grubego na etapie uogólnienia choroby uległo w ostatnich latach znacznym zmianom. Pojawienie się nowych możliwości leczenia systemowego (terapie celowane anty-EGFR) spowodowało istotne wydłużenie przeżycia u chorych na przerzutowego raka jelita grubego. W niniejszym artykule przedstawiono przypadek 57-letniej chorej z rozpoznanym rakiem odbytnicy, pierwotnie leczonej radykalnie. Z uwagi na uogólnienie procesu chorobowego pacjentka została zakwalifikowana i otrzymywała immunochemioterapię według schematu panitumumab + FOLFOX4, uzyskując stabilizację choroby. U chorej obserwowano większość działań niepożądanych leczenia, które mogą się pojawić podczas immunochemioterapii. W grudniu 2018 roku chora zgłosiła wysypkę (G2). Ustalono, że prawdopodobną przyczyną może być stosowanie zabiegów w kriokomorze. Przyczyną odroczenia immunochemioterapii były neutropenia (G3), wysypka (G2) i osłabienie (G2). Po wyleczeniu działań niepożądanych chora kontynuowała terapię. Leczenie zakończono na prośbę pacjentki.
Słowa kluczowe: leczenie systemowepanitumumabprzerzutowy rak jelita grubegotoksyczność skórnaneutropenianiedokrwistośćodpowiedź na leczenie