Zaawansowany rak nerkowokomórkowy z pośrednim rokowaniem — opis przypadku — spersonalizowane podjęcie decyzji terapeutycznych

Streszczenie

Nowotwory złośliwe nerki stanowią około 3% wszystkich nowotworów złośliwych w Polsce. Rak nerkowokomórkowy wywodzący się z komórek kory nerkowej jest najczęściej występującym nowotworem nerki (ok. 80% wszystkich złośliwych guzów nowotworowych nerki) — głównie z komponentą jasnokomórkową.

Opisano przypadek 55-letniego chorego z rozpoznanym rozsiewem raka jasnokomórkowego nerki do płuc, trzonu L1 i węzłów okołoaortalnych, leczonego w pierwszej linii pazopanibem. U pacjenta przez cały obserwowany 20-miesięczny okres terapii, poza dwoma bezobjawowymi incydentami neutropenii, jednorazowym wzrostem poziomu TSH (uregulowanym suplementacją lewotyroksyny) i nieistotnie metabolicznie pojawiającymi się okresowo luźnymi stolcami, nie odnotowano pogorszenia stanu ogólnego i symptomów zespołu zmęczenia.

Ze względu na brak molekularnych czynników predykcyjnych dla leków stosowanych w leczeniu zaawansowanego raka nerki, wybór terapii musi się opierać na profilu toksyczności danego leku z uwzględnieniem wieku chorego, stanu jego sprawności ogólnej, współistnienia chorób towarzyszących i dynamiki schorzenia nowotworowego.