Enzalutamid w leczeniu systemowym raka gruczołu krokowego

Streszczenie

Rak gruczołu krokowego to jeden z najczęstszych nowotworów w populacji oraz najliczniejszy w grupie chorób uroonkologicznych. Chociaż skuteczność postępowania w tym rozpoznaniu jest relatywnie wysoka, to nadal pozostaje on jedną z istotnych przyczyn przedwczesnej umieralności wśród dojrzałych mężczyzn. Powodów tego zjawiska jest kilka. Jednym z istotnych są powikłania związane z rozsiewem choroby i lokalizacją zmian przerzutowych; innym powodem są powikłania prowadzonego leczenia — zwłaszcza chemioterapii. Niemniej najważniejsza nadal pozostaje przemiana biologiczna guza i jego ewolucja w kierunku postaci opornej na kastrację (CRPC), dokonująca się wraz z upływem czasu i prowadzonego leczenia hormonalnego. To właśnie CRPC stanowi problemem kliniczny i zagrożenie dla życia chorego. Dzięki postępowi w dziedzinie biologii molekularnej ustalono, że u podłoża wspomnianej transformacji wśród licznych zmian kluczową rolę nadal odgrywają zmiany związane ze szlakiem sygnałowym zależnym od receptora androgenowego (AR). Enzalutamid jest antyandrogenem wpływającym na mechanizm progresji guza zależnej od amplifikacji genu kodującego AR i/lub jego nadekspresji. Enzalutamid jest lekiem, który wydłuża czas wolny od progresji choroby nowotworowej oraz całkowity czas przeżycia w różnych subpopulacjach chorych z opornym na kastrację rakiem gruczołu krokowego.