dostęp otwarty
Retrospektywna analiza skuteczności i bezpieczeństwa leczenia kabazytakselem chorych z rozsianym rakiem gruczołu krokowego opornym na kastrację po niepowodzeniu leczenia docetakselem
dostęp otwarty
Streszczenie
Wstęp. Kabazytaksel został zarejestrowany przez FDA i EMEA do leczenia chorych na przerzutowego raka gruczołu krokowego opornego na kastrację (mCRPC) po niepowodzeniu chemioterapii opartej na docetakselu. W okresie od czerwca 2011 do listopada 2013 roku kabazytaksel był dostępny dla polskich pacjentów z mCRPC w ramach programu refundacji chemioterapii niestandardowej. Celem pracy jest retrospektywna analiza danych dotyczących skuteczności oraz bezpieczeństwa terapii kabazytakselem prowadzonej w tym okresie. Materiał i metody. Zebrano retrospektywnie dane 48 chorych na mCRPC, którzy otrzymali kabazytaksel jako chemioterapię drugiej lub trzeciej linii, po niepowodzeniu leczenia docetakselem. Dane dotyczyły: wyjściowej charakterystyki chorych, historii choroby nowotworowej oraz przebiegu leczenia kabazytakselem w zakresie skutków i bezpieczeństwa. Przeżycie wolne od (radiologicznej/klinicznej/biochemicznej) progresji (PFS) i czas całkowitego przeżycia (OS) oceniono przy pomocy metody Kaplana–Meiera; oceniono również odsetki obiektywnych odpowiedzi i korzyści klinicznych. Wyniki. W badanej grupie 48 chorych mediana PFS wyniosła 4,2 (95% CI 3,4–5,1) miesiąca, a OS — 15,1 (95% CI 12,7–17,4) miesiąca. Wartość OS liczona od momentu rozpoczęcia leczenia docetakselem u chorych, którzy otrzymali kabazytaksel w ramach drugiej linii leczenia, wyniósł 28,7 (95% CI 25,3–32,1) miesiąca. Odsetki przeżyć 1-, 2- i 3-letnich wyniosły odpowiednio 65%, 25% i 15%. Ogółem podano 289 cykli kabazytakselu (średnio 6 na chorego). U 41 chorych dokonano oceny odpowiedzi biochemicznej. Redukcję PSA > 50% w porównaniu z wartościami wyjściowymi uzyskano u 19/41 (46%) pacjentów, w tym u 3/41 zaobserwowano obniżenie stężenia PSA > 50% po początkowym wzroście. Zdarzenia niepożądane dotyczyły najczęściej układu krwiotwórczego (26 chorych) i pokarmowego (14 chorych). Zgłoszono 10 poważnych zdarzeń niepożądanych, w tym jeden zgon z powodu ostrej niewydolności nerek. Wniosek. Leczenie kabazytakselem chorych na uogólnionego raka gruczołu krokowego opornego na kastrację po niepowodzeniu leczenia docetakselem stanowi wartościową opcję terapeutyczną, o akceptowalnej toksyczności, w aspekcie stabilizacji stanu klinicznego i możliwości wydłużenia czasu przeżycia.
Streszczenie
Wstęp. Kabazytaksel został zarejestrowany przez FDA i EMEA do leczenia chorych na przerzutowego raka gruczołu krokowego opornego na kastrację (mCRPC) po niepowodzeniu chemioterapii opartej na docetakselu. W okresie od czerwca 2011 do listopada 2013 roku kabazytaksel był dostępny dla polskich pacjentów z mCRPC w ramach programu refundacji chemioterapii niestandardowej. Celem pracy jest retrospektywna analiza danych dotyczących skuteczności oraz bezpieczeństwa terapii kabazytakselem prowadzonej w tym okresie. Materiał i metody. Zebrano retrospektywnie dane 48 chorych na mCRPC, którzy otrzymali kabazytaksel jako chemioterapię drugiej lub trzeciej linii, po niepowodzeniu leczenia docetakselem. Dane dotyczyły: wyjściowej charakterystyki chorych, historii choroby nowotworowej oraz przebiegu leczenia kabazytakselem w zakresie skutków i bezpieczeństwa. Przeżycie wolne od (radiologicznej/klinicznej/biochemicznej) progresji (PFS) i czas całkowitego przeżycia (OS) oceniono przy pomocy metody Kaplana–Meiera; oceniono również odsetki obiektywnych odpowiedzi i korzyści klinicznych. Wyniki. W badanej grupie 48 chorych mediana PFS wyniosła 4,2 (95% CI 3,4–5,1) miesiąca, a OS — 15,1 (95% CI 12,7–17,4) miesiąca. Wartość OS liczona od momentu rozpoczęcia leczenia docetakselem u chorych, którzy otrzymali kabazytaksel w ramach drugiej linii leczenia, wyniósł 28,7 (95% CI 25,3–32,1) miesiąca. Odsetki przeżyć 1-, 2- i 3-letnich wyniosły odpowiednio 65%, 25% i 15%. Ogółem podano 289 cykli kabazytakselu (średnio 6 na chorego). U 41 chorych dokonano oceny odpowiedzi biochemicznej. Redukcję PSA > 50% w porównaniu z wartościami wyjściowymi uzyskano u 19/41 (46%) pacjentów, w tym u 3/41 zaobserwowano obniżenie stężenia PSA > 50% po początkowym wzroście. Zdarzenia niepożądane dotyczyły najczęściej układu krwiotwórczego (26 chorych) i pokarmowego (14 chorych). Zgłoszono 10 poważnych zdarzeń niepożądanych, w tym jeden zgon z powodu ostrej niewydolności nerek. Wniosek. Leczenie kabazytakselem chorych na uogólnionego raka gruczołu krokowego opornego na kastrację po niepowodzeniu leczenia docetakselem stanowi wartościową opcję terapeutyczną, o akceptowalnej toksyczności, w aspekcie stabilizacji stanu klinicznego i możliwości wydłużenia czasu przeżycia.
Słowa kluczowe
rak gruczołu krokowego oporny na kastrację, kabazytaksel, specyficzny antygen sterczowy, chemioterapia, lek cytotoksyczny, przeżycie wolne od progresji, całkowite przeżycie, czas do niepowodzenia leczenia
Tytuł
Retrospektywna analiza skuteczności i bezpieczeństwa leczenia kabazytakselem chorych z rozsianym rakiem gruczołu krokowego opornym na kastrację po niepowodzeniu leczenia docetakselem
Czasopismo
Onkologia w Praktyce Klinicznej - Edukacja
Numer
Typ artykułu
Praca badawcza (oryginalna)
Strony
367-376
Opublikowany online
2020-01-02
Wyświetlenia strony
548
Wyświetlenia/pobrania artykułu
891
Rekord bibliograficzny
Onkol Prakt Klin Edu 2019;5(6):367-376.
Słowa kluczowe
rak gruczołu krokowego oporny na kastrację
kabazytaksel
specyficzny antygen sterczowy
chemioterapia
lek cytotoksyczny
przeżycie wolne od progresji
całkowite przeżycie
czas do niepowodzenia leczenia
Autorzy
Jakub Żołnierek
Wojciech Poborski
Wojciech Rogowski
Bogumiła Arłukowicz-Czartoryska
Karolina Skalska
Małgorzata Gola
Jakub Kucharz
Piotr J. Wysocki