Długotrwała odpowiedź na monoterapię winorelbiną w trzecim rzucie leczenia chorego na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca

Streszczenie

Rak płuca dzieli się na dwie główne grupy, zależnie od typu histologicznego: rak drobnokomórkowy (SCLC) i niedrobnokomórkowy (NSCLC). Mimo że podstawową metodą leczenia NSCLC jest chirurgia, to kwalifikuje się do niej jedynie około 15% chorych we wczesnych stadiach zaawansowania. U części chorych, w stadiach IIIA i IIIB, stosowana jest radiochemioterapia — do tej metody kwalifikuje się kolejne 20–30% chorych. Pozostałe 55–65% chorych poddaje się leczeniu paliatywnemu lub objawowemu. Przed podjęciem decyzji o postępowaniu należy wziąć pod uwagę czynniki prognostyczne, którymi w przypadku NSCLC są: stopień zaawansowania klinicznego, stan sprawności ogólnej, stopień utraty masy ciała i obecność istotnych chorób współistniejących oraz mające w ostatnich latach coraz większe znaczenie czynniki predykcyjne, takie jak: typ histopatologiczny, obecność mutacji aktywujących EGFR, BRAF, rearanżacja ALK, ROS1 czy ekspresja PD-L1. W rzadko podejmowanym leczeniu III rzutu, u chorych w dobrym stanie ogólnym i odnoszących korzyść z dotychczasowej chemioterapii, można rozważać monoterapię winorelbiną lub gemcytabiną. W niniejszej pracy omówiono leczenie III rzutu w NSCLC u chorego z długotrwałą, 25-miesięczną odpowiedzią.