Piksantron w leczeniu opornego i nawrotowego chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) — opis przypadku

Streszczenie

W erze powszechnego stosowania rytuksymabu w leczeniu pierwszej linii nawrotowa/oporna (R/R) postać chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) nadal pozostaje wyzwaniem, szczególnie u chorych niekwalifikujących się do leczenia wysokodawkowaną chemioterapią (HDC) wspartą autologicznym przeszczepieniem komórek macierzystych (ASCT). Opcją terapeutyczną dla tych chorych jest piksantron — pierwszy lek zatwierdzony przez Europejską Agencję Leków (EMA) w monoterapii do leczenia trzeciej lub czwartej linii agresywnych, nieziarniczych chłoniaków B-komórkowych. Unikalna struktura chemiczna i właściwości farmakologiczne warunkują bezpieczeństwo kardiologiczne przy zachowanej typowej dla antracyklin skuteczności terapeutycznej. W pracy przedstawiono przypadek 65-letniego mężczyzny z późnym nawrotem chłoniaka DLBCL w 5,5 roku po zakończeniu leczenia pierwszej linii według schematu RCHOP (rytuksymab, cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna i prednizon), z opornością na leczenie drugiej linii (4 cykle: gemcytabina, oksaliplatyna, GemOx) oraz z potwierdzoną badaniem pozytronowej emisyjnej tomografii komputerowej (PET-CT) całkowitą remisją procesu po leczeniu trzeciej linii (6 cykli piksantronu w monoterapii), bez istotnych zdarzeń niepożądanych. Pacjent pozostaje w całkowitej remisji po 14 miesiącach od zakończenia leczenia. Opisany przypadek dowodzi skuteczności i bezpieczeństwa monoterapii piksantronem w opornej/nawrotowej postaci DLBCL.