dostęp otwarty
Skuteczność chemioterapii u chorej na drobnokomórkowego raka płuca z mutacją genu BRCA2 i zespołem Schwartza-Barttera
Afiliacje- Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 4 w Lublinie
- Katedra i Klinika Pneumonologii, Onkologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
dostęp otwarty
Streszczenie
Drobnokomórkowy rak płuca (SCLC) stanowi obecnie 15–20% wszystkich nowotworów płuca. Cechuje się szybkim wzrostem i wczesnym pojawianiem się przerzutów odległych. Jest ściśle związany z paleniem tytoniu. Charakterystyczną cechą tego typu nowotworu jest częste współistnienie zespołów paraneoplastycznych (ok. 50% chorych). Zespoły paraneoplastyczne są klinicznie istotne, ponieważ mogą stanowić pierwszy objaw choroby nowotworowej. Wczesna diagnostyka niepokojących objawów jest istotnym czynnikiem zwiększenia skuteczności leczenia i szansy chorego na dłuższe przeżycie. Częstymi i klinicznie istotnymi zespołami paraneoplastycznymi w przebiegu SCLC są przede wszystkim zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), paranowotworowe zwyrodnienie móżdżku i miasteniczny zespół Lamberta-Eatona. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek chorej, która zgłosiła się do szpitala z objawami hiponatremii. Podczas wyjaśniania przyczyny hiponatremii stwierdzono występowanie SIADH (zespół Schwartza-Barterra) w przebiegu SCLC. Istotny okazał się również fakt, że chora jest obciążona genetycznie rodzinnym występowaniem raka piersi i jest nosicielką mutacji w genie BRCA2. Zgodnie z najnowszymi badaniami mutacja w genie BRCA2 istotnie wpływa na chemiowrażliwość komórek nowotworowych, a w konsekwencji zwiększa odpowiedź organizmu na leczenie. Chora otrzymała chemioterapię z udziałem karboplatyny i etopozydu, uzyskując częściową remisję choroby nowotworowej po dwóch cyklach leczenia.
Streszczenie
Drobnokomórkowy rak płuca (SCLC) stanowi obecnie 15–20% wszystkich nowotworów płuca. Cechuje się szybkim wzrostem i wczesnym pojawianiem się przerzutów odległych. Jest ściśle związany z paleniem tytoniu. Charakterystyczną cechą tego typu nowotworu jest częste współistnienie zespołów paraneoplastycznych (ok. 50% chorych). Zespoły paraneoplastyczne są klinicznie istotne, ponieważ mogą stanowić pierwszy objaw choroby nowotworowej. Wczesna diagnostyka niepokojących objawów jest istotnym czynnikiem zwiększenia skuteczności leczenia i szansy chorego na dłuższe przeżycie. Częstymi i klinicznie istotnymi zespołami paraneoplastycznymi w przebiegu SCLC są przede wszystkim zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), paranowotworowe zwyrodnienie móżdżku i miasteniczny zespół Lamberta-Eatona. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek chorej, która zgłosiła się do szpitala z objawami hiponatremii. Podczas wyjaśniania przyczyny hiponatremii stwierdzono występowanie SIADH (zespół Schwartza-Barterra) w przebiegu SCLC. Istotny okazał się również fakt, że chora jest obciążona genetycznie rodzinnym występowaniem raka piersi i jest nosicielką mutacji w genie BRCA2. Zgodnie z najnowszymi badaniami mutacja w genie BRCA2 istotnie wpływa na chemiowrażliwość komórek nowotworowych, a w konsekwencji zwiększa odpowiedź organizmu na leczenie. Chora otrzymała chemioterapię z udziałem karboplatyny i etopozydu, uzyskując częściową remisję choroby nowotworowej po dwóch cyklach leczenia.
Słowa kluczowe
rak drobnokomórkowy płuca; mutacja BRCA2; zespół Schwartza-Barttera
Informacje o artykuleTytuł
Skuteczność chemioterapii u chorej na drobnokomórkowego raka płuca z mutacją genu BRCA2 i zespołem Schwartza-Barttera
Czasopismo
Onkologia w Praktyce Klinicznej - Edukacja
Numer
Strony
150-154
Opublikowany online
2019-02-07
Wyświetlenia strony
516
Wyświetlenia/pobrania artykułu
331
Rekord bibliograficzny
Onkol Prakt Klin Edu 2019;5(2):150-154.
Słowa kluczowe
rak drobnokomórkowy płuca
mutacja BRCA2
zespół Schwartza-Barttera
Autorzy
Małgorzata Flis
Paweł Krawczyk
Izabella Drogoń
Katarzyna Kurek
Robert Kieszko
Janusz Milanowski
