Postępy w leczeniu systemowym zaawansowanych mięsaków tkanek miękkich

Streszczenie

Leczenie systemowe mięsaków tkanek miękkich (MTM) jest istotnym elementem terapii w chorobie kwalifikującej się do skojarzonego leczenia o założeniu radykalnym oraz stanowi podstawę leczenia choroby nieresekcyjnej lub z przerzutami. Możliwości leczenia MTM są ograniczone i przez wiele lat postęp w tej dziedzinie był niewielki, a podstawowymi lekami stosowanymi w tym wskazaniu były i nadal pozostają antracykliny i środki alkilujące. Badania kliniczne z nowymi lekami są w przypadku MTM trudne z powodu heterogenności tych nowotworów oraz w związku z ich rzadkim występowaniem. W ciągu ostatniego dwudziestolecia badanych jest i było wiele substancji w tym wskazaniu, w tym leków ukierunkowanych molekularnie. Wielkim sukcesem okazał się imatynib w leczeniu nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego (GIST). Kolejno zostały zbadane i dopuszczone do stosowania inne leki w MTM, na przykład sunitynib i regorafenib w leczeniu GIST, pazopanib w leczeniu innych niż GIST MTM, trabektedyna i olaratumab w leczeniu MTM. Dostępne są już także pierwsze doniesienia o skuteczności immunoterapii w leczeniu niektórych podtypów MTM.