dostęp otwarty

Tom 4, Nr 6 (2018)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2018-11-29
Pobierz cytowanie

Biologia molekularna mięsaków

Michał Fiedorowicz1, Ewa Bartnik23, Paweł Sobczuk45, Paweł Teterycz4, Anna M. Czarnecka14
Onkol Prakt Klin Edu 2018;4(6):386-411.
Afiliacje
  1. Zakład Farmakologii Doświadczalnej, Instytut Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN w Warszawie
  2. Instytut Genetyki i Biotechnologii, Wydział Biologii, Uniwersytet Warszawski, Warszawa, Polska
  3. Instytut Biochemii i Biofizyki PAN w Warszawie
  4. Klinika Nowotworów Tkanek Miękkich, Kości i Czerniaków, Centrum Onkologii — Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
  5. Zakład Fizjologii Doświadczalnej i Klinicznej, Laboratorium Centrum Badań Przedklinicznych, Warszawski Uniwersytet Medyczny w Warszawie

dostęp otwarty

Tom 4, Nr 6 (2018)
Prace przeglądowe
Opublikowany online: 2018-11-29

Streszczenie

Mięsaki tkanek miękkich to duża grupa nowotworów heterogennych, często o dużej agresywności. W zdecydowanej większości przypadków występują sporadycznie, bez wyraźnie zdefiniowanego czynnika leżącego u podstaw nowotworzenia. Ewentualnymi czynnikami ryzyka są: narażenie na promieniowanie jonizujące, obrzęk limfatyczny (naczyniakomięsak piersi), infekcje wirusowe (HHV8 — mięsak Kaposiego), narażenie na czynniki chemiczne (chlorek winylu — naczyniakomięsak wątroby). Podatność genetyczna odgrywa rolę w niewielkiej części przypadków, mutacje genów TP53, ATM oraz ATR są związane ze zwiększoną wrażliwością na promieniowanie jonizujące i wtórnie — rozwój mięsaków. Zespół Li-Fraumeni (autosomalna dominująca mutacja w genie TP53) predysponuje do rozwoju guzów złośliwych, z których jedną trzecią stanowią mięsaki. Zmiany genetyczne obserwowane w mięsakach można podzielić na trzy grupy: (1) translokacje chromosomalne; (2) mutacje punktowe bez zmiany kariotypu; (3) występowanie zmiennego i złożonego kariotypu. Do chorób cechujących się uszkodzeniem genomu pierwszego typu należy znaczna część mięsaków. Występowanie specyficznych translokacji (np. SSX1-SYT czy EWS-FLI1) jest standardowo wykorzystywane w celach diagnostycznych. Mniejszą liczbę przypadków można zaliczyć do chorób o zaburzeniach genomu drugiego typu, do których należą m.in. guz desmoidalny (mutacje genów CTNNB1 lub APC) czy GIST (mutacje KIT lub PDGFRA, znacznie rzadziej BRAF, SDH, NF1). Duża część mięsaków zalicza się do grupy trzeciej — charakteryzującej się złożonym i zmiennym kariotypem. Zwiększeniu może ulegać liczba kopii genów, np. w zróżnicowanym tłuszczakomięsaku obserwuje się amplifikację genów MDM2, CDK4 i HMGA2; może także dochodzić do typowych uszkodzeń chromosomalnych jak w genie CHOP w myksoidnym tłuszczakomięsaku i FKHR w pęcherzykowym mięsaku prążkowanokomórkowym.

Streszczenie

Mięsaki tkanek miękkich to duża grupa nowotworów heterogennych, często o dużej agresywności. W zdecydowanej większości przypadków występują sporadycznie, bez wyraźnie zdefiniowanego czynnika leżącego u podstaw nowotworzenia. Ewentualnymi czynnikami ryzyka są: narażenie na promieniowanie jonizujące, obrzęk limfatyczny (naczyniakomięsak piersi), infekcje wirusowe (HHV8 — mięsak Kaposiego), narażenie na czynniki chemiczne (chlorek winylu — naczyniakomięsak wątroby). Podatność genetyczna odgrywa rolę w niewielkiej części przypadków, mutacje genów TP53, ATM oraz ATR są związane ze zwiększoną wrażliwością na promieniowanie jonizujące i wtórnie — rozwój mięsaków. Zespół Li-Fraumeni (autosomalna dominująca mutacja w genie TP53) predysponuje do rozwoju guzów złośliwych, z których jedną trzecią stanowią mięsaki. Zmiany genetyczne obserwowane w mięsakach można podzielić na trzy grupy: (1) translokacje chromosomalne; (2) mutacje punktowe bez zmiany kariotypu; (3) występowanie zmiennego i złożonego kariotypu. Do chorób cechujących się uszkodzeniem genomu pierwszego typu należy znaczna część mięsaków. Występowanie specyficznych translokacji (np. SSX1-SYT czy EWS-FLI1) jest standardowo wykorzystywane w celach diagnostycznych. Mniejszą liczbę przypadków można zaliczyć do chorób o zaburzeniach genomu drugiego typu, do których należą m.in. guz desmoidalny (mutacje genów CTNNB1 lub APC) czy GIST (mutacje KIT lub PDGFRA, znacznie rzadziej BRAF, SDH, NF1). Duża część mięsaków zalicza się do grupy trzeciej — charakteryzującej się złożonym i zmiennym kariotypem. Zwiększeniu może ulegać liczba kopii genów, np. w zróżnicowanym tłuszczakomięsaku obserwuje się amplifikację genów MDM2, CDK4 i HMGA2; może także dochodzić do typowych uszkodzeń chromosomalnych jak w genie CHOP w myksoidnym tłuszczakomięsaku i FKHR w pęcherzykowym mięsaku prążkowanokomórkowym.

Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

mięsaki; genetyka; STS

Informacje o artykule
Tytuł

Biologia molekularna mięsaków

Czasopismo

Onkologia w Praktyce Klinicznej - Edukacja

Numer

Tom 4, Nr 6 (2018)

Typ artykułu

Artykuł przeglądowy

Strony

386-411

Opublikowany online

2018-11-29

Wyświetlenia strony

706

Wyświetlenia/pobrania artykułu

6383

Rekord bibliograficzny

Onkol Prakt Klin Edu 2018;4(6):386-411.

Słowa kluczowe

mięsaki
genetyka
STS

Autorzy

Michał Fiedorowicz
Ewa Bartnik
Paweł Sobczuk
Paweł Teterycz
Anna M. Czarnecka

Regulamin

Ważne: serwis https://journals.viamedica.pl/ wykorzystuje pliki cookies. Więcej >>

Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies m.in. w celach statystycznych, dostosowania serwisu do potrzeb użytkownika (np. język interfejsu) i do obsługi logowania użytkowników. W ustawieniach przeglądarki internetowej można zmienić opcje dotyczące cookies. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci komputera. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności.

Czym są i do czego służą pliki cookie możesz dowiedzieć się na stronie wszystkoociasteczkach.pl.

 

Wydawcą serwisu jest  VM Media Group sp. z o.o., ul. Świętokrzyska 73, 80–180 Gdańsk

tel.:+48 58 320 94 94, faks:+48 58 320 94 60, e-mail:  viamedica@viamedica.pl