Uszkodzenie śródbłonka naczyń przez leki przeciwnowotworowe

Streszczenie

Rozwój onkologii w ostatnich latach przełożył się na znaczącą poprawę skuteczności leczenia i rokowanie chorych na nowotwory złośliwe. Z tego względu coraz większą uwagę przykłada się do późnych następstw leczenia onkologicznego. Wyniki badań wskazują, że powikłania sercowo-naczyniowe są najczęstszą przyczyną przedwczesnych zgonów u chorych wyleczonych z choroby nowotworowej. Chociaż kardiotoksyczność niektórych chemioterapeutyków jest znanym zjawiskiem, to wydaje się jednak, że patofizjologia wielu powikłań kardiologicznych leczenia onkologicznego może być bardziej złożona. Zaburzenia czynności śródbłonka są pierwszym etapem rozwoju miażdżycy naczyń i pojawiają się one jeszcze przed klinicznie jawną manifestacją chorób sercowo-naczyniowych. Rozpoznanie tych zaburzeń w codziennej praktyce lekarskiej nie jest łatwe, jednak istnieją metody badań laboratoryjnych i obrazowych, które umożliwiają skuteczną ocenę stanu śródbłonka naczyniowego. W przedstawionej pracy przeglądowej omówiono wpływ leczenia onkologicznego na funkcje śródbłonka. Przedstawiono także dostępne metody detekcji uszkodzenia śródbłonka oraz działania mogące zredukować ryzyko następstw sercowo-naczyniowych u chorych onkologicznych.