Niwolumab w leczeniu opornego i nawrotowego chłoniaka Hodgkina — opis przypadku

Streszczenie

W pracy opisano przypadek 34-letniego pacjenta diagnozowanego z powodu wzmożonej potliwości i świądu skóry, bez towarzyszących zmian skórnych, oraz suchego męczącego kaszlu. W wykonanych badaniach obrazowych uwidoczniono liczne powiększone węzły w klatce piersiowej oraz ogniska hipodensyjne w śledzionie. Na podstawie wyniku histopatologicznego biopsji węzła chłonnego rozpoznano chłoniaka Hodgkina (HL) typu stwardnienia guzkowego. Po zakończonej chemioterapii ABVD (doksorubicyna 25 mg/m2, bleomycyna 10 mg/m2, winblastyna 6 mg/m2, dakarbazyna 375 mg/m2) oraz radioterapii uzupełniającej uzyskano całkowitą remisję choroby. Nawrót nastąpił po 2 miesiącach od zakończenia leczenia. Pacjent otrzymał 6 kursów chemioterapii DHAP (cisplatyna 100 mg/m2 w dniu 1., cytarabina 2000 mg/m2 co 12 godzin w dniu 2., deksametazon 40 mg w dniach 1.–4.), a następnie wykonano autologiczne przeszczepienie komórek macierzystych hemopoezy (ASCT) wspomagane wysokodawkową chemioterapią kondycjonującą BEAM (karmustyna 300 mg/m2, etopozyd 400–800 mg/m2, cytarabina 800–1600 mg/m2 i melfalan 140 mg/m2). Z powodu kolejnych licznych nawrotów choroby pacjent otrzymywał wiele linii chemioterapii i immunoterapii, w tym IGEV (ifosfamid 2000 mg/m2 w dniach 1.–4., gemcytabina 800 mg/m2 w dniach 1.–4., winorelbina 20 mg/m2 w dniu 1.), brentuksymab vedotin w dawce 1,8 mg/m2 (BV), CNOP (cyklofosfamid 750 mg/m2, mitoksantron 10 mg/m2, winkrystyna 1,4 mg/m2, deksametazon 20 mg), chlorambucyl w dawce 12 mg/d. przez 14 dni z 7-dniową przerwą + prednizon przewlekle w dawce 40 mg/d., TBS (talidomid 100 mg/d. przewlekle, bendamustyna 90 mg/m2 w dniach 1.–2., metyloprednizolon 1000 mg/d. w dniach 1.–3.). Zdecydowano o podjęciu próby leczenia immunologicznego niwolumabem — przeciwciałem anty-PD1, uzyskując znaczącą odpowiedź kliniczną. W opisanym przypadku przedstawiono znaczenie immunoterapii z użyciem przeciwciała anty-PD1 w opornym i nawrotowym HL.