Tom 4, Nr 3 (2018)
OPISY PRZYPADKÓW (CASE REPORTS)
Opublikowany online: 2018-06-18

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 6288
Wyświetlenia/pobrania artykułu 5756
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Chrzęstniakomięsak zatoki szczękowej: opis przypadku i przegląd aktualnej literatury

Łukasz Szylberg1, Adam Kowalewski1, Joanna Kowalewska1, Katarzyna Pawlak-Osińska2, Anna Kasperska1, Andrzej Marszałek3
Onkol Prakt Klin Edu 2018;4(3):183-187.

Streszczenie

Chrzęstniakomięsak, złośliwy guz pochodzenia mezenchymalnego, jest drugim co do częstości występowania nowotworem kości po mięsaku kościopochodnym. Jego rozpoznanie należy do najtrudniejszych w patomorfologii. W narządach głowy i szyi ten typ nowotworu występuje rzadko. W pracy przedstawiono przypadek 45-letniej kobiety z nietypową manifestacją chrzęstniakomięsaka, pod postacią guza lewej zatoki szczękowej.
Czterdziestopięcioletnią kobietę poddano szczegółowej diagnostyce z powodu podejrzenia procesu rozrostowego wywodzącego się z lewej zatoki szczękowej. W obrazach tomografii komputerowej (TK) i rezonansu magnetycznego (MRI) wykazano obecność nieprawidłowej masy naciekającej otaczające tkanki. Rozpoznanie chrzęstniakomięsaka nie zostało przez długi czas ustalone z powodu braku korelacji pomiędzy obrazem klinicznym a mikroskopowym. U chorej wykonano lewostronną, subtotalną maksilektomię metodą Webera-Fergusona, obustronną etmoidektomię, sfenoidektomię i prawą górną turbinektomię, wycięcie przegrody nosa, lewej zatoki czołowej oraz enukleację lewej gałki ocznej.
Obraz mikroskopowy materiału z biopsji może nie być wystarczający do postawienia właściwej diagnozy. Powyższy przypadek przedstawia, jak istotna jest właściwa korelacja dostępnych wyników badań obrazowych oraz badań histopatologicznych oraz jak heterogennym nowotworem może być chrzęstniakomięsak. Pobranie do oceny tkanek z różnych fragmentów guza jest kluczowe dla zmniejszenia ryzyka błędu diagnostycznego. W skomplikowanych i niejednoznacznych przypadkach nawet niepewne rozpoznanie histopatologiczne może
okazać pomocne w ustaleniu właściwego postępowania terapeutycznego.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF