dostęp otwarty
Postępowanie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych w trakcie terapii podtrzymującej olaparybem u chorych na raka jajnika
Afiliacje- Katedra i Klinika Onkologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu
- Oddział Ginekologii Onkologicznej, Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu
dostęp otwarty
Streszczenie
Olaparyb jest pierwszym inhibitorem polimerazy poli-ADP-rybozy (PARPi), który został zarejestrowany w Europie w 2014 roku do leczenia podtrzymującego chorych z platynowrażliwym surowiczym rakiem jajnika z mutacją w genach BRCA1/2, u których uzyskano odpowiedź na pochodne platyny w trakcie leczenia wznowy. Wyniki badań klinicznych: Badania 19 i SOLO2 wykazały skuteczność terapii z użyciem olaparybu u pacjentek z rakiem jajnika w zakresie wydłużania przeżycia bez progresji choroby i odsuwania w czasie kolejnych linii chemioterapii przy zachowaniu akceptowalnego profilu bezpieczeństwa. W przebiegu tych badań większość zdarzeń niepożądanych występowała w stopniu nasilenia 1. lub 2. wg CTCAE, miała przejściowy charakter i nie wymagała przerywania leczenia. Celem pracy jest przedstawienie zasad monitorowania najczęstszych działań niepożądanych występujących w trakcie terapii podtrzymującej olaparybem, takich jak: nudności, wymioty, zmęczenie, biegunka i niedokrwistość. Opisano również metody postępowania w sytuacji ich wystąpienia, polegające na wdrożeniu leczenia objawowego, zastosowaniu metod niefarmakologicznych, edukacji pacjentek, czasowym przerwaniu stosowania olaparybu lub redukcji dawki. Decyzję dotyczącą redukcji dawki olaparybu należy podjąć szczególnie rozważnie, gdyż ponowny powrót do dawki początkowej nie jest zalecany. Zastosowanie w odpowiednim czasie skutecznych środków zaradczych pozwoli chorym kontynuować leczenie, a tym samym odnieść z niego oczekiwane korzyści.
Streszczenie
Olaparyb jest pierwszym inhibitorem polimerazy poli-ADP-rybozy (PARPi), który został zarejestrowany w Europie w 2014 roku do leczenia podtrzymującego chorych z platynowrażliwym surowiczym rakiem jajnika z mutacją w genach BRCA1/2, u których uzyskano odpowiedź na pochodne platyny w trakcie leczenia wznowy. Wyniki badań klinicznych: Badania 19 i SOLO2 wykazały skuteczność terapii z użyciem olaparybu u pacjentek z rakiem jajnika w zakresie wydłużania przeżycia bez progresji choroby i odsuwania w czasie kolejnych linii chemioterapii przy zachowaniu akceptowalnego profilu bezpieczeństwa. W przebiegu tych badań większość zdarzeń niepożądanych występowała w stopniu nasilenia 1. lub 2. wg CTCAE, miała przejściowy charakter i nie wymagała przerywania leczenia. Celem pracy jest przedstawienie zasad monitorowania najczęstszych działań niepożądanych występujących w trakcie terapii podtrzymującej olaparybem, takich jak: nudności, wymioty, zmęczenie, biegunka i niedokrwistość. Opisano również metody postępowania w sytuacji ich wystąpienia, polegające na wdrożeniu leczenia objawowego, zastosowaniu metod niefarmakologicznych, edukacji pacjentek, czasowym przerwaniu stosowania olaparybu lub redukcji dawki. Decyzję dotyczącą redukcji dawki olaparybu należy podjąć szczególnie rozważnie, gdyż ponowny powrót do dawki początkowej nie jest zalecany. Zastosowanie w odpowiednim czasie skutecznych środków zaradczych pozwoli chorym kontynuować leczenie, a tym samym odnieść z niego oczekiwane korzyści.
Informacje o artykuleTytuł
Postępowanie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych w trakcie terapii podtrzymującej olaparybem u chorych na raka jajnika
Czasopismo
Onkologia w Praktyce Klinicznej - Edukacja
Numer
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
167-178
Opublikowany online
2018-06-18
Wyświetlenia strony
1544
Wyświetlenia/pobrania artykułu
4030
Rekord bibliograficzny
Onkol Prakt Klin Edu 2018;4(3):167-178.
Autorzy
Radosław Mądry
Joanna Stanisławiak-Rudowicz
