Rosnąca liczba doniesień naukowych oceniających wartość inhibitorów kinazy tyrozynowej nowej generacji oraz inhibitorów immunologicznych punktów kontrolnych w leczeniu chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) wymaga częstych aktualizacji wytycznych oraz nieustannej pracy towarzystw naukowych nad optymalnym algorytmem postępowania. Towarzyszy temu ciągłe poszukiwanie przez badaczy molekularnych czynników predykcyjnych, które umożliwiłyby większą personalizację leczenia i maksymalizację korzyści terapeutycznych uzyskiwanych przez chorych. Zgodnie z aktualnymi rekomendacjami chorzy na zaawansowanego NDRP z obecną mutacją aktywującą w genie EGFR lub rearanżacją genu ALK powinni rozpoczynać leczenie od inhibitorów kinazy tyrozynowej. Zastosowanie tych leków w pierwszej i drugiej linii leczenia pozwala na istotną poprawę rokowania u dobranych chorych. Znamienną poprawę wskaźników przeżycia udaje się osiągnąć także w grupie chorych z przerzutami do ośrodkowego układu nerwowego, których rokowanie było dotychczas bardzo złe. Wzrasta także rola immunoterapii, jednak negatywne wyniki niektórych badań (np.
MYSTIC lub CheckMate 026) wskazują na trudności w precyzyjnym określeniu grupy chorych odnoszących największe korzyści z tej metody leczenia. W świetle niektórych doniesień naukowych(np. badania CheckMate 017, KEYNOTE 021 lub PACIFIC) ekspresja PD-L1 nie stanowi optymalnego biomarkera dla immunoterapii. Wstępne wyniki badań i analiz retrospektywnych sugerują, że wartość predykcyjną mają także inne zaburzenia
genetyczne lub molekularne (np. duża liczba mutacji w genomie guza, niestabilność mikrosatelitarna lub zaburzenia mechanizmów naprawczych). Precyzyjne zdefiniowanie nowych biomarkerów oraz zapewnienie właściwej dostępności do diagnostyki genetycznej wydaje się niezbędne przed szerokim upowszechnieniem immunoterapii w praktyce klinicznej. Opublikowane w ostatnim czasie pozytywne wyniki badań oceniających nowe leki ukierunkowane molekularnie, dla których udało się określić biomarkery o wysokiej wartości predykcyjnej, wpłyną prawdopodobnie na aktualizację wytycznych towarzystw naukowych i zmiany w zalecanym algorytmie postępowania. Celem opracowania była ocena możliwości personalizacji leczenia chorych na zaawansowanego NDRP inhibitorami kinazy tyrozynowej nowej generacji oraz inhibitorami immunologicznych punktów kontrolnych w świetle nowych doniesień naukowych.