dostęp otwarty
Postępowanie w przypadku wystąpienia endokrynologicznych działań niepożądanych przy stosowaniu leku niwolumab
Afiliacje- Klinika Endokrynologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie, Polska
dostęp otwarty
Streszczenie
Powikłania endokrynne występujące w trakcie immunoterapii nowotworów niwolumabem są związane z aktywacją układu immunologicznego i dotyczą najczęściej gruczołów wydzielania wewnętrznego, takich jak przysadka, tarczyca i trzustka. Dokładny patomechanizm leżący u podstaw endokrynopatii indukowanych niwolumabem pozostaje w większości nieznany. Powikłania endokrynne są wyjątkowe w porównaniu z innymi immunologicznymi działaniami niepożądanymi immunoterapii ze względu na to, że są najczęściej nieodwracalne. Zaburzenia te prowadzą do niedoczynności danego gruczołu, dlatego wymagają u chorego przewlekłej substytucji hormonalnej i systematycznej kontroli laboratoryjnej. Objawy zaburzeń czynności układu endokrynnego u pacjenta z rozsianym procesem nowotworowym bywają niespecyficzne i sprawiają tym samym trudność onkologom w postawieniu właściwego rozpoznania. Współpraca między onkologiem klinicznym a endokrynologiem jest niezbędna zarówno do postawienia właściwego rozpoznania, jak i do wdrożenia odpowiedniej substytucji hormonalnej. Może się przyczynić do poprawy rokowania pacjentów onkologicznych, u których wystąpią powikłania endokrynne immunoterapii. W niniejszym artykule zostanie opisane postępowanie w przypadku najczęstszych endokrynopatii występujących podczas leczenia niwolumabem, do których zalicza się zapalenie przysadki, zapalenie tarczycy i cukrzycę typu 1.
Streszczenie
Powikłania endokrynne występujące w trakcie immunoterapii nowotworów niwolumabem są związane z aktywacją układu immunologicznego i dotyczą najczęściej gruczołów wydzielania wewnętrznego, takich jak przysadka, tarczyca i trzustka. Dokładny patomechanizm leżący u podstaw endokrynopatii indukowanych niwolumabem pozostaje w większości nieznany. Powikłania endokrynne są wyjątkowe w porównaniu z innymi immunologicznymi działaniami niepożądanymi immunoterapii ze względu na to, że są najczęściej nieodwracalne. Zaburzenia te prowadzą do niedoczynności danego gruczołu, dlatego wymagają u chorego przewlekłej substytucji hormonalnej i systematycznej kontroli laboratoryjnej. Objawy zaburzeń czynności układu endokrynnego u pacjenta z rozsianym procesem nowotworowym bywają niespecyficzne i sprawiają tym samym trudność onkologom w postawieniu właściwego rozpoznania. Współpraca między onkologiem klinicznym a endokrynologiem jest niezbędna zarówno do postawienia właściwego rozpoznania, jak i do wdrożenia odpowiedniej substytucji hormonalnej. Może się przyczynić do poprawy rokowania pacjentów onkologicznych, u których wystąpią powikłania endokrynne immunoterapii. W niniejszym artykule zostanie opisane postępowanie w przypadku najczęstszych endokrynopatii występujących podczas leczenia niwolumabem, do których zalicza się zapalenie przysadki, zapalenie tarczycy i cukrzycę typu 1.
Słowa kluczowe
immunoterapia, niwolumab, zapalenie przysadki, zapalenie tarczycy, cukrzyca typu 1
Informacje o artykuleTytuł
Postępowanie w przypadku wystąpienia endokrynologicznych działań niepożądanych przy stosowaniu leku niwolumab
Czasopismo
Onkologia w Praktyce Klinicznej - Edukacja
Numer
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
324-330
Opublikowany online
2018-01-11
Wyświetlenia strony
895
Wyświetlenia/pobrania artykułu
3193
Rekord bibliograficzny
Onkol Prakt Klin Edu 2017;3(6):324-330.
Słowa kluczowe
immunoterapia
niwolumab
zapalenie przysadki
zapalenie tarczycy
cukrzyca typu 1
Autorzy
Maria Stelmachowska-Banaś
Wojciech Zgliczyński
