Leki ukierunkowane molekularnie w zaawansowanym raku nerkowokomórkowym — optymalizacja leczenia pierwszej linii

Streszczenie

Współcześnie leczenie chorych na zaawansowanego raka nerkowokomórkowego zdominowane jest przez leki ukierunkowane molekularnie z grupy inhibitorów kinaz tyrozynowych o aktywności anty-VEGF. Osiągany efekt ma charakter cytostatyczny. Leczenie systemowe prowadzone jest sekwencyjnie. Istotną kwestią jest wybór leku pierwszej linii, co bywa trudne z powodu braku molekularnych czynników predykcyjnych. Inhibitorami kinaz tyrozynowych z wyboru dla pierwszej linii leczenia systemowego w raku nerkowokomórkowym są sunitynib i pazopanib. Leki te różnią się selektywnością w hamowaniu kinomu komórki, co powoduje różnice w profilu toksyczności
i wpływa na jakość życia chorych podczas leczenia. Te odmienności są istotne w podejmowaniu decyzji dotyczących optymalnego sposobu postępowania. Od lat dyskutuje się na temat zagadnień dotyczących skuteczności obu leków i kwestii wyższości jednego nad drugim. Artykuł jest omówieniem tego problemu.