Profilaktyczne stosowanie antybiotyków u dorosłych chorych leczonych z powodu nowotworów narządowych — kiedy i u kogo?

Streszczenie

Pacjenci leczeni z powodu nowotworów narządowych są narażeni na infekcje bakteryjne, grzybicze i wirusowe. Przyczyną zwiększonej zapadalności jest zarówno obecność nowotworu złośliwego, jak i stosowana terapia przeciwnowotworowa. Chemioterapia systemowa, a także leczenie miejscowe — radioterapia czy chirurgia — pośrednio lub bezpośrednio wpływają na zwiększenie ryzyka wystąpienia powikłań infekcyjnych. Poszukuje się metod profilaktyki mającej na celu ograniczenie tych powikłań, ponieważ ich wystąpienie negatywnie wpływa na skuteczność terapii onkologicznych oraz na jakość życia chorego. Oczywistym rozwiązaniem problemu wydaje się profilaktyczna antybiotykoterapia. U pacjentów poddanych chemioterapii w dobie powszechnego dostępu do czynników stymulujących wzrost kolonii granulocytów (G-CSF) antybiotykoterapia profilaktyczna ma ograniczone zastosowanie. W przypadku wystąpienia bezobjawowej neutropenii po chemioterapii należy rozważyć profilaktyczne podawanie antybiotyków tylko w razie współistnienia dodatkowych czynników ryzyka infekcji. Istnieją też szczególne sytuacje w przypadku określonych nowotworów narządowych, kiedy zastosowanie niektórych antybiotyków wydaje się uzasadnione. Niniejsza praca ma na celu wskazanie, w jakich sytuacjach lekarz zajmujący się chorym na nowotwór narządowy powinien rozważyć profilaktyczne podanie antybiotyku.