Leczenie neoadiuwantowe u chorej na HER2-dodatniego raka piersi — opis przypadku i przegląd aktualnych zaleceń

Streszczenie

Leczenie przedoperacyjne (neoadiuwantowe czy indukcyjne) w przebiegu raka piersi jest zarezerwowane dla miejscowo zaawansowanych guzów pierwotnie operacyjnych (leczenie neoadiuwantowe) lub pierwotnie nieoperacyjnych — w celu osiągnięcia operacyjności (leczenie indukcyjne). Leczenie to ma zastosowanie we wszystkich fenotypach raka piersi. Największą korzyść z leczenia przedoperacyjnego odnoszą chore z potrójnie ujemnym rakiem piersi (TNBC) lub z HER2 dodatnim (nadekspresja bądź amplifikacja genu receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu typu 2). W tej grupie pacjentek najczęściej uzyskuje się całkowitą odpowiedź potwierdzoną patologicznie (pCR), co przekłada się na poprawę rokowania. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek chorej z całkowitą regresją guza pierwotnego po indukcyjnej chemioterapii w skojarzeniu z trastuzumabem (obecnie wskazanie nierefundowane w Polsce) oraz przegląd piśmiennictwa poświęconego temu zagadnieniu.