Mechanizmy antyproliferacyjnego działania analogów somatostatyny w nowotworach neuroendokrynnych układu pokarmowego (GEP-NET)
Streszczenie
Guzy neuroendokrynne (NET) to heterogenna grupa rzadko występujących nowotworów. Większość nowotworów neuroendokrynnych układu pokarmowego jest nieczynna hormonalnie i dlatego ropoznawana jest w stadium zaawansowanym, uniemożliwiającym radykalne leczenie chirurgiczne. Większość żołądkowo-jelitowo-trzustkowych nowotworów neuroendokrynnych (GEP-NET) wykazuje nadmierną ekspresję receptora somatostatynowego (SSTR). Analogi somatostatyny odgrywają podstawową rolę w leczeniu hormonalnie czynnych guzów neuroendokrynnych. Dodatkowo wykazują antyproliferacyjne działanie, bezpośrednio wpływając na receptory obecne na błonach komórkowych guza bądź pośrednio poprzez hamowanie czynników wzrostu, angiogenezy, indukcję apoptozy oraz wpływ na układ immunologiczny. Dowodów na działanie antyproliferacyjne oktreotydu LAR dostarczyło badanie III fazy z randomizacją PROMID z udziałem 84 chorych wcześniej nieleczonych analogami z rozsianymi, dobrze zróżnicowanymi nowotworami neuroendokrynnymi wywodzącymi się ze środkowej części prajelita lub niewiadomego pochodzenia, przypuszczalnie wywodzącymi się ze środkowej części prajelita. Działanie antynowotworowe oktreotydu LAR było obserwowane niezależnie od czynności hormonalnej guza. Dodatkowo przeprowadzono retrospektywne badanie, prezentowane na corocznej konferencji American Society of Clinical Oncology (ASCO) w 2014 roku, w którym wykazano dłużej trwający efekt terapeutyczny stosowania oktreotydu LAR niż prezentowany w badaniu PROMID oraz określono czynniki związane z większą skutecznością terapii oktreotydem LAR. Kolejnym badaniem dostarczającym dowodów na działanie antyproliferacyjne lanreotydu Autogel® było badanie CLARINET przeprowadzone w grupie 204 osób z niewydzielającymi GEP-NET G1 i G2 z indeksem Ki-67 do 10%, w stadium nieoperacyjnego zaawansowania miejscowego lub z przerzutami. W badaniu CLARINET zaobserwowano zmniejszenie o 53% względnego ryzyka progresji choroby u pacjentów z GEP-NET zlokalizowanym w trzustce, środkowej części prajelita oraz o nieznanym miejscu pochodzenia.
