Wstęp. Dynamiczna ocena stanu odżywiania pacjentów z nowotworem jelita grubego. Ocenę stanu odżywieniabadanej grupy (n = 60) dokonano poprzez analizę parametrów antropometrycznych i biochemicznych.Materiał i metody. Selekcja do badania nastąpiła poprzez dobór celowy chorych z bazy danych zawierającej osobyleczone w Klinice Onkologii i Hematologii Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie. Kryteria włączeniado badania stanowiły: dobrowolna i świadoma zgoda pacjenta na uczestniczenie w badaniu, wiek od 18 do 70 lat,rozpoznany i leczony rak jelita grubego. W celu łatwiejszej oceny grupę badaną (B) podzielono na dwie podgrupy,które oznaczono literami BN i BO. Grupę BN stanowili mężczyźni, których wyniki beztłuszczowej masy ciała, określoneza pomocą bioimpedancji elektrycznej (BIA) w dniu zakwalifi kowania do badania, były w zakresie normy odpowiedniejdo wieku i płci, zaś grupa BO składała się z mężczyzn, których ilość beztłuszczowej masy ciała okazała sięobniżona w porównaniu do wartości uznanych za normę. Dane demografi czne oraz wyniki badań (stężenie białkacałkowitego, bezwzględna liczba limfocytów) uzyskano z historii chorób, natomiast pomiary antropometrycznei ocenę ankietową przeprowadzono za pomocą specjalnie opracowanego do tego celu kwestionariusza oceniającegostan odżywienia pacjenta. Aby uwzględnić z jak największą dokładnością stan odżywienia, kwestionariusz zawierałrównież autorski zestaw pytań. Pytania te dotyczyły chorób towarzyszących (takich jak: cukrzyca, choroba wrzodoważołądka i dwunastnicy), a także objawów, które mogą sugerować zaburzenia odżywianie (utrata apetytu, nudności,wymioty, zmiana smaku, biegunka).Wyniki. Podgrupa BN — niedożywienie w stopniu ciężkim rozpoznano u 8% chorych, umiarkowanym — u 22%, lekkim— u 42%, prawidłowy stan odżywienia rozpoznano u 28% mężczyzn. Podgrupa BO — niedożywienie w stopniuciężkim rozpoznawano u 18% chorych, umiarkowanym — u 52%, lekkim — u 16%, prawidłowy stan odżywieniarozpoznano u 14% mężczyzn. Należy podkreślić, iż w badaniu wykazano istotność statystyczną (p > 0,05) pomiędzyśrednim czasem trwania choroby a stopniem niedożywienia w grupie BO. Im dłuższy był czas choroby, tym bardziejw grupie BO odsetek pacjentów był wyższy ze stopniem niedożywienia ciężkim i umiarkowanym.Wnioski. 1. Zbadani chorzy na RJG stanowili grupę w znacznej mierze niedożywioną (91%) i tym samym wysoce zagrożonąrozwojem zespołu wyniszczenia nowotworowego. 2. Z uwagi na wykazaną statystyczną zależność pomiędzydłuższym czasem trwania choroby nowotworowej a pogorszeniem stanu odżywienia należałoby uzupełnić algorytmterapeutyczny dla chorych na RJG o dynamiczną ocenę stanu odżywienia. 3. Ocena stanu odżywienia chorych nanowotwór jelita grubego w oparciu o pojedynczy wskaźnik BMI okazała się niemiarodajna. Dla właściwej ocenystanu odżywienia chorych na nowotwór jelita grubego należy stosować kompleksowy zestaw parametrów, takichjak aktualny i zwyczajowy BMI, procentowy ubytek masy ciała wraz ze szczegółowym procentowym składem masyciała i parametrami biochemicznymi krwi.