Zachorowalność i chorobowość na chłoniaka Hodgkina w Polsce na podstawie analizy danych Narodowego Funduszu Zdrowia z lat 2004–2010

Abstract

Zachorowalność na chłoniaka Hodgkina w Polsce według danych Krajowego Rejestru Nowotworów wydaje się
mniejsza niż można to prognozować, opierając się na danych amerykańskich według Programu NCI SEER (Surveillance,
Epidemiology and End Results). Dotychczas nie było możliwości weryfikacji tych danych na podstawie innych źródeł,
a chorobowość na chłoniaka Hodgkina w Polsce była w ogóle nieznana.

Cel pracy. Określenie zachorowalności i chorobowości na chłoniaka Hodgkina w Polsce na podstawie analizy danych
NFZ z lat 2004–2010.

Materiał i metoda. Analizie poddano dane dotyczące udzielania świadczeń leczniczych chorym na chłoniaka
Hodgkina (C81) przesłane do NFZ w latach 2004–2010 dla wybranych — najbardziej istotnych rodzajów świadczeń.

Wyniki. W latach 2006–2010 średnia roczna liczba nowych leczonych (miara zachorowalności) dla kobiet wynosiła
1131 osób (± 210), a mężczyzn 1210 (± 223), natomiast całkowita roczna liczba leczonych (miara chorobowości)
kobiet wynosiła 4555 (± 154), a mężczyzn 4505 (± 221). Rozkład liczby nowych przypadków chłoniaka Hodgkina
w grupach wiekowych dla poszczególnych płci miał charakter dwumodalny. Pierwszy szczyt zachorowań miał miejsce
około 30–35 roku życia, natomiast drugi rozpoczynał się około 50 roku życia i osiągał wartość maksymalną około
70–75 roku życia.

Wnioski. Zachorowalność na chłoniaka Hodgkina oceniona na podstawie danych NFZ była większa niż określona
przez Krajowy Rejestr Nowotworów i zbliżona do danych amerykańskich SERR. Po raz pierwszy określona chorobowość
na chłoniaka Hodgkina w Polsce była około czterokrotnie większa niż zachorowalność, co wskazuje na przewlekły
przebieg choroby u tych osób (około 20–30%), u których nie została ona wyleczona leczeniem pierwszej linii. Ponadto,
jeśli chodzi o wiek chorych, potwierdzono istnienie dwóch szczytów zachorowań w oparciu o inne badaniach.