Posterior petrosal approach – analysis of the surgical technique in cadavers simulation

Abstract

Celem pracy jest przedstawienie poszczególnych etapów dostępu skalistego tylnego (DST).

Przeprowadzono 18 symulacji dostępu na nieutrwalonych zwłokach osób, u których nie podejrzewano procesów patologicznych w zakresie głowy i szyi. Kolejne fazy symulacji dokumentowano fotograficznie i na schematach.

Punktem wyjścia dla DST jest kraniotomia skroniowa i kraniektomia podpotyliczna oraz usunięcie wyrostka sutkowatego z zachowaniem błędnika kostnego. Dostęp do środkowej części stoku jest osiągany przez uniesienie płata skroniowego, przecięcie zatoki skalistej górnej i namiotu móżdżku oraz przez zmobilizowanie zatoki esowatej.

Dostęp skalisty tylny stanowi powtarzalną metodę penetracji środkowej części stoku i obszarów z nim graniczących. Skraca on dystans operacyjny i pozwala na ograniczenie pociągania móżdżku i płata skroniowego oraz na zachowanie integralności anatomicznej pnia mózgu i nerwów czaszkowych kąta mostowo-móżdżkowego.