Influence of subthalamic deep brain stimulation on dysautonomia observed in Parkinson's disease

Abstract

Często obserwowane w chorobie Parkinsona (ChP) zaburzenia autonomiczne ujawniają się w fazie przedruchowej ChP i mogą wyprzedzać wystąpienie kardynalnych zaburzeń ruchowych o lata, a nawet dekady. Zaburzenia autonomiczne stanowią istotną przyczynę obniżenia jakości życia chorych na ChP. Ich występowanie jest związane z odkładaniem się ciał Lewy'ego zarówno w ośrodkowym, jak i obwodowym układzie nerwowym. Progresja zmian zwyrodnieniowych układu nerwowego oraz przewlekłe leczenie dopaminergiczne mogą nasilać objawy zaburzeń autonomicznych. Obustronna głęboka stymulacja mózgowa jądra niskowzgórzowego (STN DBS) jest skuteczną metodą leczenia objawów ruchowych ChP. Wpływ STN DBS na takie zaburzenia autonomiczne, jak objawy ze strony układu krążenia, dysfunkcja układu moczowego, pokarmowego i seksualna, w ChP nie jest jednoznaczny. U części pacjentów obserwuje się zmniejszenie tych zaburzeń, ale jednocześnie STN DBS może nasilać niektóre z objawów zaburzeń autonomicznych.