Predictors of smoking cessation after stroke

Abstract

Palenie papierosów należy do głównych modyfikowalnych czynników ryzyka wystąpienia udaru mózgu. Wiadomo, że wpływa ono w sposób zależny od dawki na ryzyko wystąpienia udaru mózgu, szczególnie u osób poniżej 75. roku życia. Pomimo że rzucenie palenia jest jedną z najefektywniejszych metod profilaktyki wtórnej udaru mózgu u palaczy, nadal niewiele wiadomo na temat uzależnienia od nikotyny oraz czynników wpływających na rzucenie palenia w tej grupie chorych. Identyfikacja tych czynników jest bardzo istotna, ponieważ może pomóc w opracowaniu skuteczniejszych interwencji antynikotynowych. W dotychczasowych badaniach wykazano, że w rzucaniu palenia po udarze odgrywają rolę czynniki socjodemograficzne (płeć, wiek, rasa, warunki mieszkaniowe, zatrudnienie), kliniczne (stopień niesprawności), psychobiologiczne (nasilenie uzależnienia, objawy depresji) i środowiskowe (palący współmieszkańcy). Wadą wszystkich badań była stosunkowo niewielka liczebność badanych grup, jak również (w większości przypadków) brak weryfikacji deklarowanej abstynencji za pomocą markera biochemicznego (np. zawartość CO w wydychanym powietrzu). W niniejszej pracy podsumowano wyniki dotychczasowych badań na temat predyktorów rzucenia palenia po udarze mózgu.