Gospodarka krwią i jej składnikami w Narodowym Instytucie Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego
Streszczenie
Wstęp. Działalność kliniczna Instytutu Kardiologii koncentruje się na kardiologii diagnostycznej i leczniczej. Z zakresu kardiologii przeprowadza się m.in. diagnostykę i leczenie: choroby wieńcowej, nadciśnienia tętniczego, kardiomiopatii, niewydolności serca, wad nabytych i wrodzonych serca, natomiast w przypadku kardiologii interwencyjnej wykonuje się m.in.: leczenie ostrych zespołów wieńcowych, przezskórną implantację zastawki aortalnej, wszczepienie zastawki płucnej, przezskórną komisurotomię mitralną, zabiegi przezskórnego zamknięcia ubytków wewnątrz- i zewnątrzsercowych oraz angioplastykę tętnic szyjnych, nerkowych i obwodowych.
Materiał i metody: Celem pracy była analiza danych i oszacowanie liczby przetoczeń krwi i jej składników w poszczególnych oddziałach Instytutu Kardiologii w okresie 2 lat (od 01.07.2018 r. do 30.06.2020 r.). Dane pochodziły z działalności Komitetu Transfuzjologicznego, który współpracuje z bankiem krwi i pracownią serologii transfuzjologicznej.
Wyniki: W Instytucie Kardiologii krew i jej składniki najczęściej przetaczano w I Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz na bloku operacyjnym Kliniki Kardiochirurgii i Transplantologii (łącznie przetoczono ponad 87% wszystkich składników krwi). Krioprecypitat przetaczano wyłącznie na bloku operacyjnych i w I Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii. Pacjentom zarówno przed przeszczepieniem, jak po przeszczepieniu przetaczano NUKKCz, FFP inaktyw. oraz UKKP-Af inaktyw. W podobnych ilościach przetaczano Zl.UKKP (47,72%), jak i UKKP-Af (48,64%). Pacjentom z uczuleniem na białka osocza przetaczano przemywane składniki krwi, które stanowiły zaledwie 0,15% wszystkich przetoczonych składników krwi.
Wnioski: Przestrzeganie wszelkich procedur, regularne szkolenia oraz ścisła współpraca między RCKiK w Warszawie, pracownikami Banku Krwi i klinikami/oddziałami zapewniła racjonalną gospodarkę krwią i jej składnikami w Narodowym Instytucie Kardiologii.
Słowa kluczowe: komitet transfuzjologicznykrew i jej składnikigospodarka krwią
Referencje
- Zarządzenie nr 26 Prezesa Rady Ministrów z 21 marca 1979 r. w sprawie utworzenia Instytutu Kardiologii. (M.P. poz. 58).
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 października 2019 r. w sprawie reorganizacji Instytutu Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego oraz nadania Instytutowi statusu państwowego instytutu badawczego.
- Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 17 lutego 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie leczenia krwią i jej składnikami w podmiotach leczniczych wykonujących działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.
- Antoniewicz-Papis J., Łaguna P., Pogłód R. i wsp. Standard pracy Komitetu Transfuzjologicznego [Standard for activity of the Transfusion Committee], ed. Pogłód R. and Antoniewicz-Papis J., 2020, ISBN 978-83-949959-1-1, https://ihit.waw.pl/o-nas/dzialalnosc-instytutu/dzialalnosc-naukowa/dzialalnosc-wydawnicza/standard-pracy-komitetu-transfuzjologicznego.
- Korsak J., Fabijańska-Mitek J., Jędrzejczak W. i wsp. Wytyczne w zakresie leczenia krwią i jej składnikami oraz produktami krwiopochodnymi w podmiotach leczniczych. Wyd. III. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2020.
- Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 30 marca 2021 r. w sprawie wymagań dobrej praktyki pobierania krwi i jej składników, badania, preparatyki, przechowywania, wydawania i transportu dla jednostek organizacyjnych publicznej służby krwi.
- Sarkar M, Prabhu V. Basics of cardiopulmonary bypass. Indian J Anaesth. 2017; 61(9): 760–767.
- Ismail A, Semien G, Miskolczi SY. Cardiopulmonary Bypass. StatPearls Publishing 2019. .
- Makdisi G, Wang IW. Extra Corporeal Membrane Oxygenation (ECMO) review of a lifesaving technology. 2015; 7(7): E166–E176.
- Baran DA. Extracorporeal Membrane Oxygenation (ECMO) and the Critical Cardiac Patient. Curr Transplant Rep. 2017; 4(3): 218–225.
- Brojer E, Grabarczyk P. Czynniki zakaźne istotne w transfuzjologii. Wyd. I. Fundacja Pro Pharmacia Futura. : Warszawa 2015.
- Franchini M, Lippi G. Fibrinogen replacement therapy: a critical review of the literature. Blood Transfus. 2012; 10(1): 23–27.
- Holcomb JB, del Junco DJ, Fox EE, et al. PROMMTT Study Group. The prospective, observational, multicenter, major trauma transfusion (PROMMTT) study: comparative effectiveness of a time-varying treatment with competing risks. JAMA Surg. 2013; 148(2): 127–136.
- Spahn DR, Bouillon B, Cerny V, et al. Management of bleeding and coagulopathy following major trauma: an updated European guideline. Crit Care. 2013; 17(2): R76.
- Korsak J, Łętowska M. red.). Transfuzjologia kliniczna. Wyd. I. α-Medica Press, Bielsko-Biała. ; 2009.
- https://www.poltransplant.org.pl/.
- Nowak J, Fabijańska-Mitek J. red.). Podstawy immunogenetyki transplantacyjnej. Fundacja ProPharmacia Futura, Warszawa. ; 2012: 145–174.
- Ramsey G, Mintz PD. Transfusion practice in solid organ transplantation. W: (red.). Transfusion Therapy. Clinical Principles and Practice, AABB Press, Bethesda 2011, 3 ed. : 339–353.
- Nowak J, Fabijańska-Mitek J. Podstawy immunogenetyki transplantacyjnej. Fundacja ProPharmacia Futura, Warszawa. ; 2012: 145–174.
