English Polski
Tom 11, Nr 3 (2018)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2019-01-15

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 705
Wyświetlenia/pobrania artykułu 1182
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Analiza poważnych niepożądanych zdarzeń i poważnych niepożądanych reakcji poprzetoczeniowych w Polsce w latach 2011–2014. Część II. Reakcje poprzetoczeniowe niezwiązane z obcogrupowym przetoczeniem składników krwi

Ryszard Pogłód1, Aleksandra Rosiek1, Bogumiła Michalewska2, Joanna Kubis1, Piotr Grabarczyk3, Małgorzata Uhrynowska2, Elżbieta Lachert1, Magdalena Łętowska1
Journal of Transfusion Medicine 2018;11(3):75-90.

Streszczenie

Wstęp. Analiza poważnych zdarzeń niepożądanych związanych z przetoczeniem składników krwi (PZN) i poważnych niepożądanych reakcji poprzetoczeniowych (PNRP) oraz ich wiarygodne sprawozdawanie stanowią istotny element działań na rzecz bezpieczeństwa krwiolecznictwa. Niniejsze opracowanie stanowi kontynuację analizy PZN i PNRP zgłoszonych do Instytutu Hematologii i Transfuzjologii (IHiT) przez centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa (CKiK) w latach 2011–2014; część pierwsza została opublikowana w Journal of Transfusion Medicine (2018, tom 11, nr 1, s. 8–28). Zasadniczym celem obecnej pracy (część II) była analiza PNRP niebędących następstwem obcogrupowego przetoczenia z uwzględnieniem ich częstości, rodzaju składnika krwi oraz skutków tych reakcji, w tym zgonów, a także prawidłowości kwalifi kacji PNRP i przestrzegania wskazań do przetaczania składników krwi. Drugim celem pracy była analiza wszystkich PNRP sprawozdawanych przez nasz kraj do Komisji Europejskiej (KE). Materiał i metody. Materiał zasadniczy stanowiły zgłoszenia do IHiT przypadków PZN i PNRP w wyżej wymienionym okresie analizowane przez powołany w IHiT Zespół ds. Analizy Niepożądanych Zdarzeń i Reakcji w Krwiodawstwie i Krwiolecznictwie w Polsce (Zespół) w okresie 2011–2014. Materiałem dodatkowo analizowanym były sprawozdania przypadków PNRP w Polsce przekazywane corocznie do KE pochodzące z okresu retrospekcji 2011–2014, a także z dwóch następnych lat 2015–2016. Rozszerzenie okresu retrospekcji wynikało ze zjawiska dostrzegalnej zmiany liczby sprawozdawanych PNRP do KE, jaka nastąpiła w latach 2013–2014 oraz z dążenia do przedstawienia wiarygodnych danych. Wyniki. Spośród 72 zgłoszeń PZN i PNRP do IHiT (w latach 2013–2014) 21 stanowiły przypadki PNRP niezwiązane z obcogrupowym przetoczeniem składnika krwi. Należały do nich w kolejności według liczby zgłoszeń: poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc — TRALI (6 przypadków), poprzetoczeniowe przeciążenie krążenia — TACO (5), reakcja anafi laktyczna (3), poprzetoczeniowa niehemolityczna reakcja gorączkowa — FNHTR (2), sepsa (2), duszność związana z przetoczeniem — TAD (1) oraz inne zdarzenia sercowo-naczyniowe, które wystąpiły w trakcie lub bezpośrednio po transfuzji (2). Najczęściej zgłaszane PNRP występowały po przetoczeniu KKCz (10 przypadków), FFP (6), a najrzadziej KKP (1). W 4 przypadkach PNRP wystąpiła po przetoczeniu wieloskładnikowym. W przypadku reakcji uczuleniowych i anafi laksji ich występowanie było ograniczone wyłącznie do przetoczenia FFP bądź przetoczenia wieloskładnikowego (FFP i KKCz), w przypadku TACO wyłącznie — do KKCz bądź KKCz i FFP, natomiast 1 przypadek przeniesienia zakażenia bakteryjnego i sepsy u pacjenta wystąpił po przetoczeniu KKP. W 15 na 21 przypadków pierwotną kwalifi kację PNRP w zgłoszeniu uznano za właściwą. Ustalenie związku PNRP z przetoczeniem było u części chorych trudne, zwłaszcza u pacjentów w bardzo ciężkim stanie ogólnym w trakcie transfuzji. W 6 przypadkach zgonu pacjenta nie stwierdzono jego bezpośredniego związku z przetoczeniem. Analiza wskazań do przetoczenia składników krwi wykazała w 2 na 21 przypadków wątpliwe wskazania do transfuzji. Dodatkowa analiza przypadków PNRP zgłoszonych przez Polskę do KE w 4-letnim okresie (2011–2014) wykazała tendencję do znacznego zmniejszenia ich liczby w skali roku z 402 w 2011 roku do 71 w 2012 roku i 21 w 2016 roku. Urealnienie liczby zgłoszonych przypadków było efektem poprawy sprawozdawczości, a przede wszystkim ścisłego przestrzegania definicji PNRP. Zatem, jako okres odniesienia przyjęto również okres 4-letni, ale przesunięty o 2 lata, tj. obejmujący lata 2013–2016, w którym roczna liczba zgłaszanych PNRP była stabilna i kształtowała się od 18 do 36 przypadków rocznie. W okresie tym zgłoszono łącznie 105 przypadków PNRP. Najczęściej do KE sprawozdawano reakcje alergiczne i anafi laktyczne (31 przypadków), TRALI (21), reakcje hemolityczne w następstwie obcogrupowego przetoczenia składnika krwi (19) i TACO (16). W 6 przypadkach wstępna kwalifi kacja PNRP była korygowana przez Zespół. Sprawozdawane PNRP tylko w 1 przypadku transfuzji obcogrupowego KKCz skutkowały zgonem chorego. Współczynnik liczby PNRP na 100 000 jednostek wydanych składników krwi wahał się od 1,11 do 1,58, wykazując stosunkowo największą zmienność w przypadku KKP (od 0,93 do 4,41). Wnioski. Wśród PNRP niezwiązanych z obcogrupowym przetoczeniem składników krwi analizowanym w IHiT najczęściej zgłaszano TRALI, TACO i reakcje anafi laktyczne. Z kolei w rocznych zgłoszeniach do KE wszystkich PNRP z obszaru kraju dominowały reakcje uczuleniowe i anafilaktyczne, następnie reakcje hemolityczne w wyniku niezgodnego przetoczenia składnika krwi oraz TRALI, i w mniejszym stopniu, TACO. Obie analizy wskazują na istotny udział i znaczenie niepożądanych reakcji ze strony układu krążenia i oddechowego. Pozytywnym zjawiskiem jest mała liczba zakażeń bakteryjnych przenoszonych w wyniku przetoczenia składników krwi i przestrzeganie wskazań do przetoczenia składników krwi, natomiast prawidłowość wstępnej kwalifi kacji PNRP i określenia związku z przetoczeniem składnika krwi, a zwłaszcza zgonu z przetoczeniem, może nastręczać problemy. W analizowanym okresie nastąpiła wyraźna poprawa sprawozdawczości PNRP do KE z naszego kraju skutkująca urealnieniem i stabilizacją zgłaszanej ich liczby rocznie.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF

Referencje

  1. Bolton-Maggs PHB, Cohen H. Serious Hazards of Transfusion (SHOT) haemovigilance and progress is improving transfusion safety. Br J Haematol. 2013; 163(3): 303–314.
  2. U.S Food and Drug Administration (FDA) 2013. Fatalities reported to FDA Following Blood Collection and Transfusion. Dostępny: http://www.fda.gov/BiologicsBloodVaccines/SafetyAvailability/Reporta Problem/Transfusion Donation Fatalities/ucm346639.htm.
  3. Common approach for definition of reportable serious adverse events and reactions as laid down in The Directive 2002/98/Ec1 (The Blood Directive) and Commission Directive 2005/61/Ec2 Version 5 (2014) European Commission Health and Consumers Directorate-General Directorate D - Health systems and products D4 – Substances of Human Origin and Tobacco Control Brussels, 2014 SANCO/D4/IH.
  4. Summary of the 2016 annual reporting of serious adverse reactions and events for blood and blood components(data collected from 01/01/2015 to 31/12/2015). Dostępny:https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/blood_tissues_organs/docs/2016_sare_blood_summary_en.pdf.
  5. Summary of the 2015 annual reporting of serious adverse reactions and events for blood and blood components(data collected from 01/01/2014 to 31/12/2014). Dostępny:https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/blood_tissues_organs/docs/2014_sare_blood_summary_en.pdf.
  6. Summary of the 2014 annual reporting of serious adverse reactions and events for blood and blood components (data collected from 01/01/2013 to 31/12/2013). Dostępny:https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/blood_tissues_organs/docs/blood_sare_2014_en.pdf.
  7. Summary of the 2013 annual reporting of serious adverse reactions and events for blood and blood components (data collected from 01/01/2012 to 31/12/2012). Dostępny::https://ec.europa.eu/health/sites/health/files/blood_tissues_organs/docs/tissues_cells_adverse_events_2013_en.pdf.
  8. Popovsky MA. Transfusion-Related Acute Lung Injury: Incidence, Pathogenesis and the Role of Multicomponent Apheresis in Its Prevention. Transfus Med Hemother. 2008; 35(2): 76–79.
  9. Toy P, Gajic O, Bacchetti P, et al. TRALI Study Group. Transfusion-related acute lung injury: incidence and risk factors. Blood. 2012; 119(7): 1757–1767.
  10. Nossaman BD. Transfusion-Related Acute Lung Injury (TRALI): Report of 2 Cases and a Review of The Literature. Ochsner J. 2008; 8(1): 32–38.
  11. SHOT annual report 2014 http://www.shotuk.org/wp-content/uploads/summary-20141.pdf.
  12. Holness L, Knippen MA, Simmons L, et al. Fatalities caused by TRALI. Transfus Med Rev. 2004; 18(3): 184–188.
  13. Popovsky MA, Audet AM, Andrzejewski C. Transfusion-associated circulatory overload in orthopedic surgery patients: a multi-institutional study. Immunohematology. 1996; 12(2): 87–89.
  14. Annual summary for 2015: Fatalities Reported to FDA Following Blood Collection and Transfusion Annual Summary for Fiscal Year 2016. Dostępny: https://www.fda.gov/downloads/BiologicsBloodVaccines/SafetyAvailability/ReportaProblem/TransfusionDonationFatalities/UCM518148.pdf.
  15. Piccin A, Cronin M, Brady R, et al. Transfusion-associated circulatory overload in Ireland: a review of cases reported to the National Haemovigilance Office 2000 to 2010. Transfusion. 2015; 55(6): 1223–1230.
  16. Agnihotri N, Agnihotri A. Transfusion associated circulatory overload. Indian J Crit Care Med. 2014; 18(6): 396–398.
  17. Narick C, Triulzi DJ, Yazer MH. Transfusion-associated circulatory overload after plasma transfusion. Transfusion. 2012; 52(1): 160–165.
  18. Hirayama F. Current understanding of allergic transfusion reactions: incidence, pathogenesis, laboratory tests, prevention and treatment. Br J Haematol. 2013; 160(4): 434–444.
  19. Gilstad CW. Anaphylactic transfusion reactions. Curr Opin Hematol. 2003; 10(6): 419–423.
  20. Reutter JC, Sanders KF, Brecher ME, et al. Incidence of allergic reactions with fresh frozen plasma or cryo-supernatant plasma in the treatment of thrombotic thrombocytopenic purpura. J Clin Apher. 2001; 16(3): 134–138.
  21. Perkins HA, Busch MP. Transfusion-associated infections: 50 years of relentless challenges and remarkable progress. Transfusion. 2010; 50(10): 2080–2099.
  22. Heddle NM. Pathophysiology of febrile nonhemolytic transfusion reactions. Curr Opin Hematol. 1999; 6(6): 420–426.
  23. Paglino JC, Pomper GJ, Fisch GS, et al. Reduction of febrile but not allergic reactions to RBCs and platelets after conversion to universal prestorage leukoreduction. Transfusion. 2004; 44(1): 16–24.
  24. Sazama K. Reports of 355 transfusion-associated deaths: 1976 through 1985. Transfusion. 1990; 30(7): 583–590.
  25. Carson JL, Guyatt G, Heddle NM, et al. Clinical Practice Guidelines From the AABB: Red Blood Cell Transfusion Thresholds and Storage. JAMA. 2016; 316(19): 2025–2035.
  26. Goodnough LT, Shander A. Patient blood management. Anesthesiology. 2012; 116(6): 1367–1376.
  27. Vamvakas EC, Blajchman MA. Transfusion-related mortality: the ongoing risks of allogeneic blood transfusion and the available strategies for their prevention. Blood. 2009; 113(15): 3406–3417.
  28. Vamvakas EC, Blajchman MA. Blood still kills: six strategies to further reduce allogeneic blood transfusion-related mortality. Transfus Med Rev. 2010; 24(2): 77–124.
  29. Pagliaro P, Rebulla P. Transfusion recipient identification. Vox Sang. 2006; 91(2): 97–101.
  30. Görlinger K, Saner FH. Prophylactic plasma and platelet transfusion in the critically Ill patient: just useless and expensive or even harmful? BMC Anesthesiol. 2015; 15: 86.
  31. Evaluation of Union legislation on blood, tissues and cells. Dostępny: https://ec.europa.eu/health/blood_tissues_organs/policy/evaluation_en.



Journal of Transfusion Medicine