Pasożytnicze pierwotniaki krwi potencjalnym zagrożeniem bezpieczeństwa krwiodawstwa w świetle doniesień prezentowanych na konferencji „Aktualne problemy dotyczące czynników zakaźnych przenoszonych przez krew” (10 marca 2017 r., Warszawa)

Streszczenie

Celem pracy jest ocena zagrożenia bezpieczeństwa krwiodawstwa przez pasożytnicze pierwotniaki w takich chorobach, jak: malaria, choroba Chagasa, leiszmanioza i babeszjoza. Choroby te przenoszone są głównie przez krwiopijne stawonogi oraz wertykalnie, między innymi drogą przetoczenia krwi i jej składników. Choroby te występują — z wyjątkiem babeszjozy — w krajach tropikalnych, dotyczą milionów ludzi, stanowią ważny problem zdrowotny nie tylko w endemicznych obszarach ich występowania, ale również dla osób podróżujących w te regiony oraz dla imigrantów z tych krajów. W Europie zapobieganie tym chorobom związane jest m.in. z restrykcyjną kwalifikacją dawców krwi (kwestionariusze, testy serologiczne i molekularne) oraz ewentualnym eliminowaniem zarażonych lub seropozytywnych dawców. W skali globalnej straty krwi z powodu zarażonych dawców mają istotne znaczenie dla medycyny transfuzyjnej. W Polsce malaria, choroba Chagasa i leiszmanioza są rzadkimi, „importowanymi” chorobami i nie stanowią problemu dla bezpieczeństwa krwiodawstwa. Natomiast monitorowanie zarażenia dawców przez pasożyty Babesia powinno istnieć szczególnie w północno-wschodnich regionach kraju, ostatnio bowiem udokumentowano babeszjozę u ludzi, co może mieć istotne znaczenie dla krwiodawstwa. W tym zakresie ciągle brak stosownych procedur.