English Polski
Tom 10, Nr 1 (2017)
Artykuł przeglądowy
Opublikowany online: 2017-04-04

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 580
Wyświetlenia/pobrania artykułu 2199
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Czy system radiowej identyfikacji zastąpi kody kreskowe w znakowaniu krwi i jej składników?

Anna Rogowska, Piotr Radziwon
Journal of Transfusion Medicine 2017;10(1):19-29.

Streszczenie

W systemach radiowej identyfikacji (RFID, radio frequency identification) pojemniki z krwią i jej składnikami są oznaczane etykietami elektronicznymi wybranego zakresu częstotliwości. Fale elektromagnetyczne generowane przez antenę czytnika aktywują tagi lub modyfikują dane zapisane w ich pamięci, natomiast tagi zwrotnie wysyłają do czytników informacje zapisane wcześniej w ich pamięci. Otrzymana przez czytniki informacja jest dalej przekazywana i zapisywana do bazy danych oprogramowania zestawu.
Systemy radiowej identyfikacji w jednostkach służby krwi mogą być stosowane do identyfikacji, monitorowania statusu krwi i jej składników od momentu zarejestrowania się krwiodawcy, poprzez pobranie krwi, otrzymywanie jej składników, kwalifikowanie do użytku klinicznego, transport i przechowywanie, aż do momentu wydania do szpitala lub oddziału. Zaletami systemu jest możliwość identyfikacji składników na odległość, a także w środowisku, gdzie kody kreskowe mogą ulegać uszkodzeniu i być nieczytelne. Jednocześnie można identyfikować więcej niż jeden składnik.
Efekt termiczny oddziaływania fal elektromagnetycznych na krew i jej składniki jest znany i brany pod uwagę jako ważny element mogący wpływać na warunki przechowywania. Równolegle z zastosowaniem technik radiowej identyfikacji w jednostkach służby krwi aktualnym stało się więc zagadnienie poszukiwania innego niż termiczny wpływu „in vitro” fal radiowych na ilość, funkcje życiowe i metabolizm krwi i jej składników oraz określenie bezpiecznych parametrów pracy systemu radiowej identyfikacji.
Zgodnie z zaleceniami Grupy Roboczej Międzynarodowego Towarzystwa Przetaczania Krwi (ISBT WPIT, International Society for Blood Transfusion Working Party on Information Technology), do znakowania pojemników z krwią i jej składnikami są stosowane bierne transpondery, pracujące w pasmie wysokiej częstotliwości (HF, high frequency) 13,56 MHz. Doniesienia innych autorów sugerują możliwość bezpiecznej pracy również z systemem ultra wysokiej częstotliwości (UHF, ultra high frequency) 915 MHz.