Ocena aktywności AlAT jako testu pomagającego wykluczać dawców krwi zakażonych wirusem zapalenia wątroby

Streszczenie

Wstęp: Jednym z markerów czynności wątroby pozostaje badanie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT). Nad celowością prowadzenia rutynowych badań aktywności AlAT u krwiodawców dyskutuje wielu naukowców. Poddaje się w wątpliwość przydatność tego testu, a w wielu krajach zaniechano jego wykonywania u dawców po wprowadzeniu czułych technik serologicznych i badań metodami biologii molekularnej (NAT), wykrywających markery wirusa zapalenia wątroby typu B i C. W Polsce badanie to nadal wykonuje się w celu dodatkowego zabezpieczenia biorców przed ewentualnym zakażeniem nieznanym wirusem hepatotropowym lub zakażeniem przez przetoczenie preparatu przygotowanego od dawcy, który znajdował się w okresie tak zwanego okienka serologicznego.
Materiał i metody: Analizie poddano dane ze wszystkich Regionalnych Centrów Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKiK) w Polsce, dotyczące wyników badań markerów wirusów zapalenia wątroby typu B i C, oznaczanych metodami serologicznymi (HBsAg, anty-HCV, HCV-RIBA) i metodami biologii molekularnej (DNA HBV, RNA HCV), oraz wyników aktywności AlAT u dawców oddających krew i jej składniki w 2005 roku.
Wyniki: Stwierdzono, że u większości dawców, u których wykryto markery serologiczne i/lub materiał genetyczny wirusów, aktywność AlAT pozostawała w granicach normy.
Wnioski: Należy w związku z tym rozważyć możliwość zrezygnowania z badań aktywności AlAT u krwiodawców, zwłaszcza obecnie, kiedy rutynowo bada się materiał genetyczny wirusów B i C zapalenia wątroby.