English Polski
Tom 4, Nr 4 (2011)
Praca badawcza (oryginalna)
Opublikowany online: 2012-01-05

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 523
Wyświetlenia/pobrania artykułu 1252
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Działalność jednostek organizacyjnych służby krwi w Polsce w 2010 roku

Aleksandra Rosiek, Elżbieta Lachert, Jolanta Antoniewicz-Papis, Anna Tomaszewska, Ryszard Pogłód, Magdalena Łętowska
Journal of Transfusion Medicine 2011;4(4):166-177.

Streszczenie

Wstęp: Celem niniejszego opracowania było przedstawienie podstawowych aspektów działalności jednostek organizacyjnych polskiej służby krwi w 2010 roku.
Materiał i metody: Analiza danych dostarczonych przez Regionalne Centra Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKiK).
Wyniki: W roku 2010 na terenie Polski działało dwadzieścia jeden RCKiK dysponujących 164 oddziałami terenowymi (OT). Przeprowadzono 9612 ekip wyjazdowych. Krew oddawało 608 936 osób, z czego większość stanowili dawcy honorowi (608 066, w tym 54 080 dawców rodzinnych i 909 dawców autologicznych). Najczęściej pobierano krew pełną (1 101 859 donacji), najrzadziej — koncentrat granulocytarny (161 donacji) i KKCz metodą aferezy (80 donacji). Krew pełną pobierano przede wszystkim w OT (49,1% donacji), rzadziej w siedzibach RCKiK (25,8%) i w czasie ekip wyjazdowych (25,1%). Najwięcej krwi pełnej pobrano w czasie ekip wyjazdowych w RCKiK w Katowicach, Raciborzu i Radomiu (> 40%). Najczęściej otrzymywane składniki krwi to KKCz (1 095 838 j.) i FFP (1 241 228 j., z czego do celów klinicznych wydano około 29,8%). W roku 2010 otrzymano w sumie 94 921 opakowań KKP (56 451 opakowań KKP zlewanego i 38 470 opakowań KKP z aferezy). Dodatkowe metody preparatyki (usuwanie leukocytów, napromieniowanie) stosowano znacznie częściej w stosunku do KKP (85,4% UKKP i 51,8% NKKP) niż KKCz (13,3% UKKCz i 5,5% NKKCz). Inaktywacji czynników zakaźnych poddano łącznie 6,03% wydanych do szpitali jednostek FFP i 7,71% opakowań KKP.
Wnioski: Dane przedstawione w niniejszym opracowaniu mogą okazać się przydatne dla oceny różnych aspektów funkcjonowania jednostek organizacyjnych polskiej służby krwi i umożliwić poszczególnym jej placówkom porównanie doświadczeń i stosowanych metod działania celem dalszego ich doskonalenia.
J. Transf. Med. 2011; 4: 166–177

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF