Tom 8, Nr 3-4 (2023)
Opis przypadku
Opublikowany online: 2024-03-15
Wyświetlenia strony 164
Wyświetlenia/pobrania artykułu 61
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Zastosowanie rekombinowanego aktywowanego czynnika VII w przypadkach krwotoku poporodowego i atonii macicy

Małgorzata Radoń-Pokracka1, Dominika Nowakowska1
Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2023;8(3-4):163-167.

Streszczenie

Krwotok poporodowy jest najczęstszą przyczyną zgonów okołoporodowych kobiet w wieku rozrodczym. Pierwotnym krwotokiem poporodowym określa się utratę powyżej 500 ml krwi w ciągu doby po porodzie siłami natury oraz 1000 ml krwi w ciągu doby po przebytym cięciu cesarskim. Krwotok poporodowy zwykle pojawia się nagle, bez objawów alarmujących i możliwych do przewidzenia czynników ryzyka, przez co stanowi wyzwanie dla zespołu zajmującego się pacjentką. Większości przypadków zgonów pacjentek można by uniknąć, stosując ujednoliconą i obiektywną metodę oceny utraty krwi pacjentki oraz wprowadzając algorytm postępowania w przebiegu krwotoku. Przy braku skuteczności standardowego leczenia farmakologicznego możliwe jest zastosowanie aktywowanego rekombinowanego VII czynnika krzepnięcia. Europejska Agencja Leków w kwietniu 2022 roku zarejestrowała ten czynnik do stosowania w ciężkim krwotoku poporodowym.

Poniżej przedstawione zostały własne doświadczenia autorów z zastosowania aktywowanego rekombinowanego czynnika VII w przebiegu ciężkiego krwotoku poporodowego oraz atonii macicy. Czynnik ten okazał się skutecznym narzędziem w leczeniu krwawień poporodowych.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Dodaj do koszyka: 49,00 PLN

Posiadasz dostęp do tego artykułu?

Referencje

  1. Say L, Chou D, Gemmill A, et al. Global causes of maternal death: a WHO systematic analysis. Lancet Glob Health. 2014; 2(6): e323–e333.
  2. World Health Organization (2019). Trends in maternal mortality 2000 to 2017: estimates by WHO, UNICEF, UNFPA, World Bank Group and the United Nations Population Division. https://apps.who.int/iris/handle/10665/327596.
  3. Newsome J, Martin J, Bercu Z, et al. Postpartum hemorrhage. Tech Vasc Interv Radiol. 2017; 20(4): 266–273.
  4. World Health Organization (2018). Maternal mortality: key facts. http://www.who.int/ en/news-room/factsheets/detail/maternal-mortali (styczeń 2023).
  5. Magon N, Babu KM, Kapur K, et al. Recombinant activated factor VII in post partum haemorrhage. Niger Med J. 2013; 54(5): 289–294.
  6. Nowacka E. Hemostasis restoring in pospartum haemorrgahe — algorithm 2023. J Transf Med. 2023; 16(1): 1–11.
  7. Kwiatkowski S, Hubert H, Fuchs T, et al. Postpartum haemorrhage (PPH) — the Polish society of obstetricians and gynecologists guideline. Ginekol Perinatol Prakt. 2022; 7(1): 34–35.
  8. Elovitz MA, Saunders T, Ascher-Landsberg J, et al. Effects of thrombin on myometrial contractions in vitro and in vivo. Am J Obstet Gynecol. 2000; 183(4): 799–804.
  9. Welsh A, McLintock C, Gatt S, et al. Guidelines for the use of recombinant activated factor VII in massive obstetric haemorrhage. Aust N Z J Obstet Gynaecol. 2008; 48(1): 12–16.
  10. Skalski J, Czapla J, Nadziakiewicz P. Nowe możliwości w walce z krwawieniem pooperacyjnym w kardiochirurgii. Czy rekombinowany aktywowany czynnik VII jest w stanie poprawić wyniki leczenia? Przegl Lek. 2002; 59: 941–951.
  11. Magon N, Babu KM. Recombinant factor VIIa in post-partum hemorrhage: a new weapon in obstetrician's armamentarium. N Am J Med Sci. 2012; 4(4): 157–162.
  12. Michalska-Krzanowska G. [Recombinant factor VIIa for treatment of postpartum hemorrhage due to uterine atony]. Ginekol Pol. 2010; 81(7): 544–548.



Ginekologia i Perinatologia Praktyczna