dostęp płatny
Rekomendacje Sekcji Uroginekologii Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników dotyczące leczenia nieneurogennnego pęcherza nadreaktywnego u kobiet
Afiliacje- Katedra i Klinika Ginekologii, Ginekologii Onkologicznej i Endokrynologii Ginekologicznej, Gdański Uniwersytet Medyczny, Gdańsk
- II Katedra i Klinika Ginekologii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Lublin
- Klinika Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej, Wojskowy Instytut Medyczny, Warszawa
- Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum, Klinika Ginekologii i Onkologii, Kraków
- Oddział Ginekologii, Szpital Specjalistyczny „Inflancka”, Warszawa
- Wydział Medyczny, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa
- Klinika Położnictwa i Ginekologii, Instytut Matki i Dziecka, Warszawa
- Klinika Ginekologii i Położnictwa, Uniwersytecki Szpital nr 1 im. F. Szopena, Wydział Lekarski, Uniwersytet Rzeszowski, Rzeszów
- II Klinika Położnictwa i Ginekologii Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, Szpital Bielański, Warszawa
- Klinika Ginekologii Operacyjnej i Onkologicznej, I Katedra Ginekologii i Położnictwa, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Łódź
- Katedra i Klinika Rehabilitacji, Wydział Nauk o Zdrowiu w Katowicach, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, Katowice
dostęp płatny
Streszczenie
Cel pracy. Celem publikacji było opracowanie przez Sekcję Uroginekologii Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników (PTGiP) interdyscyplinarnych rekomendacji dotyczących leczenia pęcherza nadreaktywnego na podstawie dostępnych wiarygodnych danych literaturowych, przy wykorzystaniu doświadczenia ekspertów i elementów codziennej praktyki.
Materiał i metody. Dokonano przeglądu wcześniejszych rekomendacji Sekcji Uroginekologii PTGiP oraz literatury przedmiotu z uwzględnieniem aktualnych międzynarodowych wytycznych obejmujących zagadnienia zespołu pęcherza nadreaktywnego, nietrzymania moczu, naglącego nietrzymania moczu i mieszanego nietrzymania moczu.
Wyniki. Niniejsze zalecenia przedstawiają możliwości postępowania z pacjentką z pęcherzem nadreaktywnym. Wyróżnione zostały cztery linie leczenia: pierwsza linia — edukacja pacjentki, terapia behawioralna połączona z ćwiczeniami mięśni dna miednicy; druga linia — farmakoterapia; trzecia linia — iniekcje z toksyny botulinowej oraz stymulacja nerwu piszczelowego; w tej grupie ujęto również stymulację nerwów krzyżowych, która jednak, jak dotąd, jest stosowana w bardzo wyselekcjonowanej grupie pacjentów; czwarta linia — postępowanie chirurgiczne. Opracowanie poszerzono o omówienie podstawowych dostępnych badań stanowiących poparcie przedstawionych rekomendacji oraz ukazujących różne aspekty stosowanej terapii. Uwzględnione zostały też problemy istotne w codziennej praktyce klinicznej związane z farmakoterapią pęcherza nadreaktywnego.
Wnioski. Autorzy dokonali usystematyzowanego przeglądu obecnie dostępnych zaleceń i analizy postępowania z pacjentkami z pęcherzem nadreaktywnym (w tym z naglącym nietrzymaniem moczu). Wydając zalecenia dotyczące możliwych opcji postępowania terapeutycznego, PTGiP jednocześnie pragnie podkreślić potrzebę zindywidualizowanego podejścia do terapii pacjentek z pęcherzem nadreaktywnym.
Streszczenie
Cel pracy. Celem publikacji było opracowanie przez Sekcję Uroginekologii Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników (PTGiP) interdyscyplinarnych rekomendacji dotyczących leczenia pęcherza nadreaktywnego na podstawie dostępnych wiarygodnych danych literaturowych, przy wykorzystaniu doświadczenia ekspertów i elementów codziennej praktyki.
Materiał i metody. Dokonano przeglądu wcześniejszych rekomendacji Sekcji Uroginekologii PTGiP oraz literatury przedmiotu z uwzględnieniem aktualnych międzynarodowych wytycznych obejmujących zagadnienia zespołu pęcherza nadreaktywnego, nietrzymania moczu, naglącego nietrzymania moczu i mieszanego nietrzymania moczu.
Wyniki. Niniejsze zalecenia przedstawiają możliwości postępowania z pacjentką z pęcherzem nadreaktywnym. Wyróżnione zostały cztery linie leczenia: pierwsza linia — edukacja pacjentki, terapia behawioralna połączona z ćwiczeniami mięśni dna miednicy; druga linia — farmakoterapia; trzecia linia — iniekcje z toksyny botulinowej oraz stymulacja nerwu piszczelowego; w tej grupie ujęto również stymulację nerwów krzyżowych, która jednak, jak dotąd, jest stosowana w bardzo wyselekcjonowanej grupie pacjentów; czwarta linia — postępowanie chirurgiczne. Opracowanie poszerzono o omówienie podstawowych dostępnych badań stanowiących poparcie przedstawionych rekomendacji oraz ukazujących różne aspekty stosowanej terapii. Uwzględnione zostały też problemy istotne w codziennej praktyce klinicznej związane z farmakoterapią pęcherza nadreaktywnego.
Wnioski. Autorzy dokonali usystematyzowanego przeglądu obecnie dostępnych zaleceń i analizy postępowania z pacjentkami z pęcherzem nadreaktywnym (w tym z naglącym nietrzymaniem moczu). Wydając zalecenia dotyczące możliwych opcji postępowania terapeutycznego, PTGiP jednocześnie pragnie podkreślić potrzebę zindywidualizowanego podejścia do terapii pacjentek z pęcherzem nadreaktywnym.
Pełny tekst:
Dodaj do koszyka: 49,00 PLN
Słowa kluczowe
pęcherz nadreaktywny; farmakoterapia; terapia behawioralna; fizjoterapia; toksyna botulinowa; nietrzymanie moczu
Informacje o artykuleTytuł
Rekomendacje Sekcji Uroginekologii Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników dotyczące leczenia nieneurogennnego pęcherza nadreaktywnego u kobiet
Czasopismo
Ginekologia i Perinatologia Praktyczna
Numer
Typ artykułu
Wytyczne / stanowisko ekspertów
Strony
42-60
Opublikowany online
2021-05-12
Wyświetlenia strony
1134
Wyświetlenia/pobrania artykułu
304
Rekord bibliograficzny
Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2021;6(1):42-60.
Słowa kluczowe
pęcherz nadreaktywny
farmakoterapia
terapia behawioralna
fizjoterapia
toksyna botulinowa
nietrzymanie moczu
Autorzy
Magdalena Emilia Grzybowska
Tomasz Rechberger
Andrzej Wróbel
Włodzimierz Baranowski
Klaudia Stangel-Wójcikiewicz
Artur Rogowski
Tomasz Kluz
Elżbieta Narojczyk-Świeściak
Edyta Wlaźlak
Bartłomiej Burzyński
Grzegorz Surkont
