Vol 4, No 3 (2011)
Poglądy, stanowiska, zalecenia, standardy i opinie
Published online: 2011-11-07
Stanowisko Zespołu Konsultanta Krajowego w dziedzinie Nefrologii dotyczące miejsca hemodiafiltracji w terapii nerkozastępczej
Forum Nefrologiczne 2011;4(3):272-276.
Abstract
Hemodiafiltracja (HDF) jest techniką dializacyjną
stanowiącą połączenie dyfuzji, podobnie jak
w hemodializie (HD), oraz konwekcji, podobnie
jak hemofiltracji. Zgodnie z dotychczasową praktyką
kliniczną HDF powinna znaleźć zastosowanie
zwłaszcza u pacjentów z: niestabilnością układu
sercowo-naczyniowego z dominującymi objawami
hipotensji śróddializacyjnej uniemożliwiającej
stosowanie HD i w obecności przeciwwskazań
do dializy otrzewnowej. Wykazano także jej dużą
skuteczność u pacjentów ze źle regulowanym nadciśnieniem
tętniczym objętościowo-zależnym oraz
u chorych z oporną na inne metody leczenia hiperfosfatemią.
Powinno się ją także stosować u kobiet
dializowanych będących w ciąży, a także u osób
w młodym wieku z przeciwwskazaniami do wykonania
przeszczepu nerki. Według szczegółowych
wyliczeń u około 10–15% pacjentów leczonych
powtarzalnymi dializami powinno się stosować
HDF. Tymczasem w naszym kraju pomimo rozpowszechnionych
możliwości technicznych metoda
ta znajduje zastosowanie jedynie u 0,4% dializowanych.
Podstawową przeszkodą w szerszym zastosowaniu
HDF są niewątpliwie wyższe o około 20%
koszty w porównaniu z refundacją klasycznej HD.
Biorąc jednak pod uwagę korzyści dla pacjentów,
a także oszczędności wynikające chociażby ze
zmniejszenia liczby hospitalizacji i znacznie mniejszego
zapotrzebowania na leki stosowane w terapii
powikłań (ESA, leki wiążące fosforany, antybiotyki
itp.), istnieje pełne uzasadnienie, aby HDF znalazła
miejsce w katalogu świadczeń zdrowotnych refundowanych
przez państwo.
Forum Nefrologiczne 2011, tom 4, nr 3, 272–276
Forum Nefrologiczne 2011, tom 4, nr 3, 272–276
Keywords: hemodiafiltracjaniestabilność hemodynamicznakoszty refundacji