Tom 1, Nr 3 (2008)
Przypadki kliniczne
Opublikowany online: 2008-09-03
Otorbiające zapalenie otrzewnej
Jolanta Małyszko
Forum Nefrologiczne 2008;1(3):134-137.
Tom 1, Nr 3 (2008)
Przypadki kliniczne
Opublikowany online: 2008-09-03
Streszczenie
Dializa otrzewnowa jest uznaną metodą leczenia
nerkozastępczego stosowaną u pacjentów z ostrą
i przewlekłą niewydolnością nerek. Niestety, jak każda
metoda, również dializa otrzewnowa ma swoje
zalety i wady. Najgroźniejszym powikłaniem, często
doprowadzającym do utraty otrzewnej jako błony
filtracyjnej, jest otorbiające (włókniejące) zapalenie
otrzewnej (SEP). Leczenie jest zwykle niewystarczające,
a dializy otrzewnowe nieefektywne,
przeważnie prowadzi to do wdrożenia chorego
w program przewlekłych hemodializ. Przedstawiono
opis przypadku chorego leczonego dializami
otrzewnowymi przez ponad 3 lata, przyjętego z powodu
kolejnego epizodu zapalenia otrzewnej, tym
razem o bardzo ciężkim przebiegu, z wymiotami,
obecnością krwistego płynu z otrzewnej i cechami niedrożności przewodu pokarmowego. Ze względu
na ciężki stan pacjenta, utrzymujące się objawy niedrożności,
czerwono-brunatny płyn z otrzewnej
i brak poprawy, po 2 tygodniach leczenia usunięto
cewnik Tenckhoffa z jamy otrzewnowej (w jamie
otrzewnowej konglomeraty pętli jelitowych i pokrycie
włóknikiem, zgrubiała błona otrzewnowa), uzyskując
dobry efekt ustąpienia niedrożności przewodu
pokarmowego. Zmieniono formę dializy na hemodializę.
Po prawie 4 miesiącach wypisano chorego
z założoną przetoką tętniczo-żylną na lewym przedramieniu
do stacji dializ znajdującej się najbliżej
miejsca zamieszkania, wydając jednocześnie kopię
zgłoszenia do zabiegu przeszczepienia nerki.
Streszczenie
Dializa otrzewnowa jest uznaną metodą leczenia
nerkozastępczego stosowaną u pacjentów z ostrą
i przewlekłą niewydolnością nerek. Niestety, jak każda
metoda, również dializa otrzewnowa ma swoje
zalety i wady. Najgroźniejszym powikłaniem, często
doprowadzającym do utraty otrzewnej jako błony
filtracyjnej, jest otorbiające (włókniejące) zapalenie
otrzewnej (SEP). Leczenie jest zwykle niewystarczające,
a dializy otrzewnowe nieefektywne,
przeważnie prowadzi to do wdrożenia chorego
w program przewlekłych hemodializ. Przedstawiono
opis przypadku chorego leczonego dializami
otrzewnowymi przez ponad 3 lata, przyjętego z powodu
kolejnego epizodu zapalenia otrzewnej, tym
razem o bardzo ciężkim przebiegu, z wymiotami,
obecnością krwistego płynu z otrzewnej i cechami niedrożności przewodu pokarmowego. Ze względu
na ciężki stan pacjenta, utrzymujące się objawy niedrożności,
czerwono-brunatny płyn z otrzewnej
i brak poprawy, po 2 tygodniach leczenia usunięto
cewnik Tenckhoffa z jamy otrzewnowej (w jamie
otrzewnowej konglomeraty pętli jelitowych i pokrycie
włóknikiem, zgrubiała błona otrzewnowa), uzyskując
dobry efekt ustąpienia niedrożności przewodu
pokarmowego. Zmieniono formę dializy na hemodializę.
Po prawie 4 miesiącach wypisano chorego
z założoną przetoką tętniczo-żylną na lewym przedramieniu
do stacji dializ znajdującej się najbliżej
miejsca zamieszkania, wydając jednocześnie kopię
zgłoszenia do zabiegu przeszczepienia nerki.
Słowa kluczowe
SEP; dializa otrzewnowa; zapalenie otrzewnej; konglomeraty pętli jelitowych; zgrubiała błona otrzewnowa
Tytuł
Otorbiające zapalenie otrzewnej
Czasopismo
Forum Nefrologiczne
Numer
Tom 1, Nr 3 (2008)
Strony
134-137
Data publikacji on-line
2008-09-03
Rekord bibliograficzny
Forum Nefrologiczne 2008;1(3):134-137.
Słowa kluczowe
SEP
dializa otrzewnowa
zapalenie otrzewnej
konglomeraty pętli jelitowych
zgrubiała błona otrzewnowa